starość przypłynie po mnie drewnianą niebieską łódką

[hubertk]

starość przypłynie po mnie drewnianą niebieską łódką
- powiem że płynę na północ
dla nieposzlaki przewieszę przez ramię włoki
jakbym za chwilę miał wracać
tak z bliżej nieokreślonych przyczyn odchodzą od stada
białookie nieloty
a oczy samicy alfa zachodzą bielmem
- kładzie się wtedy pod drzewem i zasypia

gdy już przypłynie po mnie starość
przepuszczę przez palce każdy drobiazg
aż się wyłoni sposobność- wtedy wypuszczę z dłoni wiosła

[Gość]

Fajne. Ale bym dal bez niebieskiej. W sumie jaka różnica jaka barwa - bo jakos z tekstu nie wyczytuję.

[Mirosław_Niewierszyn]

Akurat, chciałbyś. Rzeczywistość bywa, niestety powalająca i mało poetyczna.

[WiJa]

Dobrze, dobrze,chociaż miejscami wydaje się mi się, że przeobrazowane, przemądrzone, przedobrzone. Pozdrawiam

[Alina_Służewska]

dla mnie jak w sam raz - życie
przecież jest takie piękne

pozdrawiam