Na ścianie

[Wiktor Kwieciński]

Zadrżało spięte powietrze znienacka,
Jak gdyby ulękłe naszym milczeniem;
Dwa cienie na ścianie tknęło do tańca,
A w Twoich oczach - topniały świece.

Z nieba kaskadą spadały gwiazdy
Nic znaczące przy Twoim spojrzeniu,
Tak małostkowe przy tym uniesieniu,
Gdy moje usta swoimi zamknęłaś;

Zsuwając laurowy liść wstydu, zgubiłem
Granicę pomiędzy marzeniem a jawą,
Kiedy do piersi Twych wargi zbliżyłem
I kiedy szepnęłaś, że to za mało...

Tak tańczyły nasze cienie na ścianie,
Tańcem ognistszym niż pióra feniksa,
Nie pytałem wcale, dlaczego płaczesz,
Bo taki sam powód me oczy uciskał.

[Alij_]

Muszę przyznać - wspaniałe. Szczególnie dwa ostatnie wersy.