Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Wszędzie Przyroda


Rekomendowane odpowiedzi

https://photos.google.com/photo/AF1QipNl72fp-8-yAq3Wv-iwJWmOG9t1KPIEm6DUTYTD

Barwią się drzewa jesienią,
A najcudowniej brzozy,
Jak sędziwe matki, które wiekiem się mienią
Ku piękna jesiennej dozy.

Ja, poeta zrodzony z b ó l u i c i e r p i e n i a
Pisane mi było to dostrzegać -
Dla zachwytu i ku samopoczucia orzeźwienia
Skoro nie nogami, a oczyma próbuję biegać.

Po tej Ziemi Podlaskiej
Tak ślicznie uroczej i czystej
Na Wysoczyźnie i w dolinie płaskiej,
A nawet w modrym strumyku wody bystrej i przeźroczystej.

Tam gdzie za chłopca w nim brodziłem -
Idąc ku rzece nauki przetrwania i dzieciństwa.
Tam w samowolce gdzie oczy niosły chodziłem
Robiąc różne głupoty, a nawet świństwa.

Co wczoraj żem spotykał,
Dzisiaj ku myślom przywracam.
I będę słowem dotykał,
Kiedy stale do dzieciństwa wracam...

Poeta żyje wspomnieniami,
Bo to jest w jego naturze.
Dniem, nocą - i ze snami
Dla poezji żyje - i jej służy.

Pisałem, dnia 16.10.2012 rok. Podlasie

* * *

Do tych pól, łąk, miedz,
ścieżek poplątanych
pamięć tylko mi ostała
można by rzec.

Ale nie załamuję rąk
do tych rzeczy szukanych,
które dusza na jawie miała
skoro w wierszach mogę je strzec...

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...