studnia wodnika

[NowyVega_NowyVega]

refleksy


opadło i ucembrowiło (się) przepierzenie
-----------------------
] wszyscy
] z gwiazd pyleń jesteśmy
] w gwiazdach
] patrzy tęsknota
] stąd - tam
] stamtąd - nas początek
] a my
] jesteśmy tylko ich cieniem
] z ich śmierci
] (s)tworzeni
] co jak feniks ożyły
] raz wtóry
] by skrą z drzewa istnienia
] (u)lecieć - światło opierzać
] płonąc
] tylko lotu chwilą
] i (m}żyć
] ziemi popiołem
] pod mrugające (po)wieki
] po sobie
] ---------------------------------
] po sobie
] blade odbicie błysku
] zostanie
] w śladach księżyców
] co stąpały nocą
] po wodzie
] czarnej i pomarszczonej
] w odmętach
] cichej
] cichej i uśpionej
] ---------------------------------
KTO
upuszcza na szczycie fali te świecidełka
tak aby mamiły głupie oczy

[Bachencja_S.]

Duży niepokój budzi forma wiersza..... Fascynuje mnie ten....nawias?
Jeśli nawias - to co jest w nawiasie?
Czyli prawie cały wiersz jest jedynie komentarzem do tego, czego nie widać?
Albo zrób z tym porządek, albo wyjaśnij, proszę. :)

Kiedy się robi odniesienia do wszechświata, wszystko wydaje się naturalne, bezpieczne, bez wątpliwości...
Gdyby nie pierwsze wersy i ostatnie - możnaby sie uśpić i oszukać prawie...
Dużo emocji w wierszu i we mnie po przeczytaniu.

A ten fragment :

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

to normalnie wywołuje u mnie wizje. Coś pięknego.
Pozdrawiam.

[NowyVega_NowyVega]

Bachencja S
Cieszę się że jest odbiór
Tekst był w pierwszej formie nieco inny

Refleksja

wszyscy z gwiazd pyłu jesteśmy
w gwiazdy patrzymy z tęsknotą
to właśnie stamtąd nasz początek
a my
jesteśmy tylko ich cieniem
z ich śmierci stworzeni
białe karły
co jak feniks ożyły
raz wtóry
by skrą z ognia istnienia
ulecieć
paląc się tylko przez chwilę
i umrzeć
w ziemskim pyle
po sobie blade odbicie błysku
zostanie
ślady księżyca
co stąpa nocą po wodzie
czarnej i pomarszczonej
w odmętach swych cichej uśpionej

ale wydał mi się jakiś taki hmmmm....dopowiedziany i nieco banalny
Przepisałem więc na nowo
Miało być jako forma kaligramu (motyw studni z żurawiem) a skończyło się na tym że wpisałem tekst w szkic wykonany ołówkiem przedstawiający coś jakby przekrój studni ( te nawiasy to cembrowiny)
wers u góry to wieko lub pokrywa
tekst pod nim to tuba wypełniona powietrzem
poniżej - lustro wody i odbicie (powtórzenie -po sobie-)
dalej w dół - woda
dalej dno
od słowa KTO - osad lub namuł, materia nieznana


Zauważ
Dniem w otoczce atmosfery jesteśmy prawie ślepi Widzimy naturalnie na kilka kilometrów (przy odpowiednich warunkach na kilkanaście)
Ale nocą przy pogodnym niebie ta studnia wzwyż zapadła rodzi kropki pod znakami zapytania

Coś tam około tego
Nie jestem za mocny w interpretacji tekstów (nawet własnych )
Pozdrawiam i dzięki za odwiedziny

[Bachencja_S.]

:)))))) Zamurowało mnie. ;)
Cembrowina.... Studnia....
Nigdy bym na to nie wpadła.
Najwyraźniej też jestem kiepska w interpretacji wierszy... ;) Zresztą, rzadko mi się zdaje, że wiem, co autor miał na myśli..... Raczej zwracam uwagę na interesujące metafory, grę słów, wywołanie obrazów i emocji.
Dzięki za wyczerpujące wyjaśnienie. Studnia wydaje się być równie tajemnicza, jak nawias.

Wiersz jest lepszy po zmianie - wersy zbudowane inaczej, nadały mu zgoła inną wymowę.
Czyta się go wolniej i szuka następnych znaczeń. Tym bardziej, że pojawiły się, "mylące trop", fragmenty w nawiasach.
Nie napisałam o tym poprzednio - one przykuwają uwagę...

[..Zauważ
Dniem w otoczce atmosfery jesteśmy prawie ślepi Widzimy naturalnie na kilka kilometrów (przy odpowiednich warunkach na kilkanaście)
Ale nocą przy pogodnym niebie ta studnia wzwyż zapadła rodzi kropki pod znakami zapytania..]

No tak. Rozumiem teraz, czemu zaintrygowały mnie Twoje wiersze... Przyznaję się, że, wiedziona po necie "bretonowską łzą", znalazłam ich więcej. Cieszę się, że trafiłeś "na zieleniak". Będę czytać. :)

[..KTO
upuszcza na szczycie fali te świecidełka
tak aby mamiły głupie oczy..]

Kto by nie chciał wiedzieć....
Pozdrawiam.

[innocenty_prędki]

ładny! playback!!
;P

[bazyl_prost]

wodnik zbyt wygórowany i poza nawiasem, dwuznaczność, chce odcisnąć swój świat ale to nie wodnik tylko lew i kolejna bajka...