The walking dead

[Piotr_Płoszaj]

Tylko za zombie nie tęsknię, więc... skoro nie ma za kim tęsknić, stałeś się zombie.
M. Kulka
-----------------------------------------

niezsynchronizowane złudzenia nocne
w oprawie. blant. dziwny traktat o nietakcie.
godzina zjawisko między wirażem,
pusta przestrzeń na wieczność - amen.

tam, w centrum, jakby w nigdziebądź
- złamane osiki zdają się uprawiać kamasutrę.
w oddal zdajesz zasmolonym dziwkom okrzyk,
że matka została zombie jako tako

ostatnia. słowna wojna wchodzi zgorzkniale, ale płynnie jak dźganie
dzidą w serce jak w mięso dla tubylczego głodu.
wstał na nowo Ikar i widma naćpane słońcem.
ci, co przetrwali, leżą i śmierdzą carbonarą sprzed tygodnia
- jak plankton w szklanej fasadzie;
używani na pokaz,
w porcjach na raz, na żetony, dla potrzeb.
towarzystwo zababrane.

Nie dziejąc się nic i do nikogo,
tam... w centrum, jakby w sobie i między wirażem,
w historii z blantem o dziwnym traktacie
- skrzy jeszcze cicho ciało jak krople w wodospadzie.
skrzy gdzieś miłość fraktalem na brudnym tapczanie.