stara bajka

[Mirosław_Niewierszyn]

znów się potknęłaś
dzban spadł na ziemię
rozpadłych skorup
nikt nie poskłada

to nie przypadek
rzucasz bezmyślnie
mleko kwaśnieje
gorzknie śmietana

wykrzywiasz usta
w bezsilnej złości
ze łzami cedzisz
słowa zawodu

jednak naczynia
które rozbiłaś
już nie wyczyścisz
nie wlejesz miodu

[aluna]

Mirku wszystko jasne ,ale dwie ostatnie zwrotki nijak mogę przypiąć do całości przekazu !
Przecież jest ta pszczoła -bez względu na...!
Ładnie , czysto ,lekko się czyta a to ważne!
Pozdrawiam!
Ja

[Mirosław_Niewierszyn]

Pszczoły bez rodziny stają się bezwartościowe i skazane na zagładę, Haniu.

[aluna]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

No to Mirku kim że jest :"...wykrzywiasz usta
w bezsilnej złości
wyrzucasz gorzkie
słowa zawodu..."

Przecież jak czytam to do niej :"...znów się potknęłaś..."?!
Dla mnie w ostatniej zwrotce to nie metafora to stwierdzenie lub porównanie.
Pozdrawiam !
Ja

[Mirosław_Niewierszyn]

Byłem przekonany, że zostawiłem spore pole do interpretacji, a widzę, że zwyciężył jeden, zawierający pewną sprzeczność, kierunek.

Zmieniłem trochę dwie ostatnie zwrotki, może teraz będzie to wyglądać nieco lepiej.

Dziękuję Ci, Haniu, że chciałaś przeczytać i coś od siebie naskrobać.

[Jan_pradera]

Przekaz bardzo niejasny, ale lekkie to i wierszowane, do poczytania

[aluna]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Teraz Mirku dałeś nadzieję , to ważne!
Pozdrawiam!
Ja

[aluna]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Teraz Mirku dałeś nadzieję , to ważne!
Pozdrawiam!
Ja

[Mirosław_Niewierszyn]

Zmieniłem jeszcze raz. Teraz chyba już wszystko jest jasne, chociaż nadzieja zginęła.