Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Zwątpienie zanurzone w przepaści
Miłości, którą się odżywia
Przepaść ów, tonie w naszej jaźni
Co w naszych sercach istotę swą skrywa
Bijące szybciej od naszego życia
O wschodzie ubiera wymięte ciuchy
A my? Tam i tu, tak bywa
Stoimy obok radości, i obok skruchy
Kończy się dzień, kuli się pewność
Połówki dusz splatają się w całość
Co noc idą pod knut, zwie się szaleństwo
By w smutku, nostalgii, pożegnać się rano
I krzywo patrzymy na rozdartych losy
Na konsekwencje wiecznej dwoistości
Ktoś wyszedł z tłumu i wrzasnął: dosyć!
Bo umieramy, my, niewolnicy własnej wolności

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...