Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

pytania potrafią czasem zabrzmieć
jak zamek czterdziestki piątki
co u ciebie stary?
dobrze że Colt pomyślał
o trzech bezpiecznikach

pamiętasz jeszcze?
był 2003 słonecznej jesieni
w dzieciństwie myśleliśmy
że będziemy latać w kosmos
albo przynajmniej wiertolotem

teraz byłoby ciężko
chociaż przy odpowiednim ciągu
nawet cegła bywa aerodynamiczna
przytyło się trochę
tobie zresztą też

gaworzyliśmy jeszcze przez chwilę
rytualnego piwa już nie produkują
czas ulega kompresji
a w domu czeka
zupełnie inna połówka

chyba jednak dobrze tak wpaść
na siebie albo w dorosłość
pamięć wciąż dobra
tylko nazwisko umknęło
może Tyler Durden

a nie to tylko Pan Retardo
poznaję po pożegnaniu
idź w chuj poezję pisać
albo życie marnować
czy coś

Opublikowano

Czuć to "Spotkanie po latach". Dobre wprowadzenie, a później wspomnienia..
Kojarzę nazwę.. wiertaliot.. po polsku pisząc, masz inaczej.. może coś mi wywiało z pamięci..
Bardzo dobre z tą cegłą, czwartą biorę w całości.! Jasne, że dobrze.. tak wpaść na siebie.. nazwisko może uciec,
ale czyjeś "nawyki" pożegnalne zostają, zaśmiałam się przy puencie z powodu ch...
Jedno maleńkie ale.. pierwszy wers ostatniej zwrotki warto poprawić, wg mnie, ale wiersz Twój.!
Ogólne wrażenie dobre.
Pozdrawiam... :)

Opublikowano

Po naszemu powinno być śmigłowiec, ale tak to już jest, że ludzie używają jakiegoś określenia między sobą i zaczyna żyć własnym życiem. Ot, neologizm. Zresztą hiper-poprawne sowieckie formy mnie brzydzą. :)

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Manek dziękuję @Nata_Kruk tak też może być dzięki @Kwiatuszek dziękuję
    • @Marek.zak1 przychodzę zawsze z porą ksjężyca Jak on prosto w ramiona kochanki  Nie znaczę więcej niż intercyza Rankiem wychodząc tylnymi drzwiami   To tak z innej perspektywy. Bardzo liberalne podejście do życia i relacji bo stereotypowo facet ma większe skłonności do skoków w bok    Pozdrawiam 
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

        Ciepełko? W kostnicy? A może to wiersz o efekcie cieplarnianym?
    • Tłum niewidzialnych na naszych ulicach mknie rozebrany do krwi oraz gnatów. Pędem biedaków, bezdomnych tłum gna ów prosto w ciepełko z napisem kostnica.   Tłum niewidzialnych — na czyich ulicach? Tych, którzy są na nich kiedy zmierzchnie. Oni spiąć na nich opuszczają je we śnie lub kiedy zgaśnie w latarni dusz iskra.   Beton i ziemia — plastik oraz słońce. Bardzo odległy blask smutny z zapałek. Beton i ziemia — przedsionek do końca   i koce do cna, do nitki wygrzane. Beton i ziemia — nie wszystko stracone — beton dla ziemi, ziemia ciałom kalek.
    • O synu mój — głos w gasnącym dzwonie,  czy słyszysz mnie, gdy cień się kładzie?  Gdy noc, jak welon, snuje się po tronie  dni, których nie odzyskam w zdradzie?   Kochałem cię w milczeniu ścian,  w spojrzeniu, co nie znało słowa —  lecz serce drżało — jak pusty dzban,  gdy wiatr w nim szuka snu – bez słowa.    Twój śmiech był światłem, lecz ja, z        kamienia,  nie znałem blasku – tylko cień.  Więc gubiłem cię… bez pożegnania,  jak dusza gubi ślad przez dzień.    Teraz, gdy tętno gaśnie w zmroku,  a mgła spowija każdy ruch —  widzę cię znów — u twojego progu,  z dzieckiem na ręku — jak dawniej Bóg.    Niech twe ramiona nie znają chłodu,  niech dłoń twa trzyma świat bez win.  Ja odejdę — w cień, wśród lodu —  lecz we mnie zawsze: ojciec i syn  
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...