Dar zapominania

[Joanna_Kubsik]

Wyrzuty sumienia sprzed dziesięciu lat,
Skaleczenie z dzieciństwa,
Pierwszy zawód miłosny,
Stłuczka na rogu ulicy,
Garść wczorajszych jedynek,
Niejeden oblany egzamin w trudnej szkole życia.

Utkane w zakamarkach pamięci pajęczyny faktów
Delikatnych jak jedwabista nić.
Przezroczysta, bezbarwna materia minionego życia
Z setką dziur nie do załatania przez najlepszego
Mistrza skojarzeń i łamigłówek.

Ciężar zdjęty z serca,
Poleczone rany,
Łaska niepamięci.

A jednak wraca do mnie w błysku cudzych oczu,
Twarzach niewidzianych od iluś miesięcy,
Przeszłość zgubiona we mnie
Jak grosz wytarty znaleziony po latach w nienoszonej kieszeni,
Pożegnany...

Obok zdrady przyjaciół
Odłożony na półce uśmiech twój czarujący,
Łza zachwytu,
Zapach poranka dusznego od bzów po wczorajszej burzy,
Promień słońca schwytany w lusterko.

Ubożeję od wzruszeń,
Chwil niepozornych jakby ich nie było,
Ale z tego jestem.

Dar zapominania...
Czasem się go boję!

[bazyl_prost]

cóż dla bezdusznych funktorów wybuchających złością życie jest oczywiste, ale łatwiej mieć przyjaciół