Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Spójrz na mnie! W głębi siebie przecież jestem młody!
Cóż z tego, że na twarzy zmarszczka zmarszczkę goni,
że brwi prawie sięgają posrebrzonych skroni,
a kolana już nie chcą z wiatrem gnać w zawody.

Dusza moja na zawsze młodzieńczą zostanie
jak motyl, co w poczwarce dojrzewa ukryty,
coraz bardziej spętany i świata niesyty,
marzyć będzie o szczęściu, czekać na kochanie.

Dusza moja na zawsze młodzieńczą zostanie,
wciąż gotowa nad góry wzlecieć i doliny,
radosna i niepewna losu, co ją czeka,

zasłuchana w dalekie, dalekie wołanie.
I nieważne, czy droga trudna i daleka,
póki jest wiatr i słońce, i uśmiech dziewczyny.

Opublikowano

Od strony formalnej - bez zarzutu. Ładnie mi to zagrało, że się tak muzycznie wyrażę. Temat z gatunku tych niewyczerpanych, ale chyba po takie sięgać najtrudniej. To tak jak dyrygentowi nie jest łatwo po raz kolejny prowadzić V Symfonię Beethovena... (jak dziś na koncercie, z którego właśnie wróciłam). Uff, idę w dygresje, ale wiesz, o co chodzi. Najtrudniej jest pisać na tzw. oklepane tematy, a to Ci się całkiem udało.
Pozdrawiam :) RR

Opublikowano

Czyli mam od Ciebie, Różyczko, ten Uśmiech Dziewczyny! No to lecimy! Dzięki!
I Tobie Niepowalony Michale dzięki za uznanie i dobre słowo.
Nie musiałem dodawać, że sonet jest o drugiej młodości, bo to chyba oczywiste.
Pozdrawiam wielce.
Ja.

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Autor, On zna zasady, ale akurat nie chciało Mu się tu aż tak rygorystycznie do nich stosować. On pozdrawia Złośnicę...

Już Poskromioną.
Dzięki za komentarz. Trzym się
Ja.

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...