Słowik i Stwórca

[Ewelina Jędrasik]

Dzisiejszego poranka
Zapłakał Pan nad swoim stworzeniem
Bo wszystko, co miało być dobre
Bo wszystko, co miało być piękne
Bo wszystko, co miało nieść radość
Okazało się marnością
I prochem

Dziesiejszego wieczoru
Księżyc jak zwykle wzejdzie
Bzy będą pachnieć upojnie
A dzieci zasną niewinnie, bez snów...
Słowik zaśpiewa:
Marność nad marnościami...
Wszystko marność!
I będą płakać razem -
- Słowik i jego Stwórca...

[Anna_Para]

Ewelinko,

nie! Nie uzurpuję sobie prawa do "nauczania" na forum. Doradzam tylko, a że to warsztat, powarsztatuję:

dzisiejszego ranka Pan zapłakał,
wszystko, co miało nieść radość,
okazało się ułomne. (niezdarne/ mizerne)

tego wieczoru wzejdzie księżyc,
dzieci zasną - niewinne,
słowik i Pan przysiądą na jednej gałęzi.
- nie udało się

Serdecznie pozdrawiam, życzę jakoś w tym kierunku...

(...)

Para:)

[Ewelina Jędrasik]

hm hm hm, podoba mi się zaproponowany kierunek. teraz potrzebuje równowagi między treścią, a formą (warsztatem).