Chora w rozpaczy

[Maria_Czarnota]

Co panią do mnie sprowadza
Zabrzmiało obco i oficjalnie
W środku największej udręki

Czy mam szansę na życie
Czy też znak wyczuwalny
Niewidzialnej siły
Zapowiada rychłą
Wędrówkę w zaświaty

Ani Styksy ani Charony po poetycku
Nie są w stanie odbolesnić tego czekania
Aktualna wizja samotności
Trójki najbliższych istot
Nieporadnych i bezbronnych
Skowycze z rozpaczy
Skacze do gardła
Czołga się w pokornej prośbie
O litość miłosierdzie ratunek

[Alina_Służewska]

Witam:)

ten tekst czytałam kilka razy

przez dłuższy czas
nie potrafiłam napisać
choćby najkrótszego
komentarza -

wiersz wzbudza we mnie
silne emocje -

za każdym razem
wzrusza
wstrząsa
ale nie przeraża

z + ciepło pozdrawiam:)

[Rihtik Stempelek]

Słów brakuje na współczucie... nie tylko podmiotom wiersza... "Dokądże, Wszechwładny Panie, święty i prawdziwy, będziesz się wstrzymywał... - Objawienie 6, 10 Emapatycznie również plusuję...