Życie

[Bronisław Jaśmin]

Życie wszystkich przebiegło
przy pierwszej okazji.
Zna wszystkie zakamarki.
Odkryło wnętrza i siebie
z chwilą kiedy głęboko
krzyk jakiś się wydarł.
Zostało wypełnione
po brzegi wszechświatem.

My tu ciągle musimy od nowa w nim szperać,
zaglądać do pomieszczeń,
odsuwać szuflady,
chodzić do szkoły i pracy,
zapuszczać się w miasto.

Życie wcale nie musi siebie tak powtarzać.
Raz wystarczyło,
przez to
w sądnym dniu wyjdzie do sklepu,
a wtedy nie starczy na powrót.
Nie ma takiej sekundy,
aby samo siebie przeżyło.

Banały są najtrudniejszą z zagadek.
Nie oczekując na przyszłość
wpisujesz w kalendarz
ciało i życie, które odbiegną od siebie.
I nie odliczasz kratkami
kolejnych tygodni.

Jawa jest największym ze świadków,
a życie nie zdąży być widzem dla śmierci
pośród żywych na jawie.
Zmuszone o poranku
raz wyjdzie za drzwi.