Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Przygarnij z ziemi wywłaszczoną miłość
Na której zieleń sposobu nikt nie zna
Jak dziobem, kwiatem, pośród barwnych piskląt
Po gąsienice promieni wciąż sięga
dorasta

Aby odfrunąć skrzydłami rąk
Do ciebie, zasiąść na włosach w wianek
Nasze znaczenie w tajemnice zwiąż
W ludzkim natręctwie nadawania znaczeń

Gdy biała karta jakiejś zimy spadnie
Przykryje rozdział przeczytany właśnie
Odleci przed nią, wreszcie będąc kluczem
Do czegoś więcej, do dziurki Księżyca

Otworzy siebie na drugą półkulę
Różowym ciałem nieoświetlonego
Serca,

Opublikowano

Nawet po nowoczesnej modyfikacji sonet musi wyglądać: 4, 4, 3, 3.

Proponuję więc inny układ strof:


Przygarnij z ziemi wywłaszczoną miłość,
na której zieleń sposobu nikt nie zna,
jak dziobem, kwiatem, pośród barwnych piskląt,
po gąsienice promieni wciąż sięga, dorasta.

Aby odfrunąć przez skrzydełka rąk,
do ciebie, zasiąść na włosach jak wianek,
nasze znaczenie w tajemnice zwiąż,
w ludzkim natręctwie nadawania znaczeń.

Gdy biała karta jakiejś zimy spadnie,
przykryje rozdział przeczytany właśnie,
Odleci przed nią, wreszcie będąc kluczem,

do czegoś więcej, do dziurki Księżyca,
otworzy siebie na drugą półkulę
różowym ciałem nieoświetlonego serca.


Zaproponowałam także wyrównanie długości wersów. Niewiele zmieniam, a robi się z tego regularność.
Ale to oczywiście tylko propozycja.

Wiersz mi się podoba. Jest w nim kultura wyznania, zdarzają się piękne metafory, jak "wywłaszczona miłość".

Jakkolwiek widzę usterki techniczne, doceniam delikatność, lirykę wyznania.

Cieplutko,

Para:)

Opublikowano

Dzieki za wglad, caly czas mam pretnesje do siebie ze tak rzadko tu bywam :) no ale powoli czas sie rozrzedza i coraz czesciej bede mogl tu bywac jak kiedys :) co do wiersza dzieki za uwagi, przeanalizuje je i uwzgednie jak bede niedlugo poprawial, bo wiersz pisany byl w sposob od ktorego 1,5 roku temu odszedlem - czyli wieczorem cos mnie naszlo i spotanicznie tak od reki napisalem - obecnie bardziej jestem za analitynczmy skladnaiem wiersza, wiec ten wiersz napewno bedzie przeredagowany :)

dzieki

Opublikowano

Ja to już gdzieś czytałem a nawet chyba już lV część i tam komentarz napisałem. Poz.

Opublikowano

Wiersz nie jest skończony:)

Wymaga poprawek w formie. Przede wszystkim - wyrównania do 12 zgłoskowca, później - jak wskazałam. Adolf wie, bo sonet to jego pasja:)

Para:)

Ps. Zaproponowałam poprawki, ale i tak w wersie

Aby odfrunąć przez skrzydełka rąk,

zostało 10 zgłosek. ;))))))))))

może więc: przez skrzydła twoich rąk

??????

  • 2 tygodnie później...
Opublikowano

Przygarnij miłość wywłaszczoną z ziemi
Na której zieleń sposobu nikt nie zna
koroną kwaitu, jak dziobem piskęlcym
Po gąsiennice promieni wciąż sięga

Aby odfrunąć na skrzydełkach rąk
Do ciebie, zasiąść we włosach w ten wianek.
Nasze znaczenie w tajemnice zwiąż
W ludzkim natręctwie nadawania znaczeń

Gdy biała karta jakiejś zimy spadnie
Przykryje rozdział przeczytany właśnie
Odleci przed nią, wreszcie będąc kluczem

Do czegoś więcej, do dziurki Księżyca
Otworzy siebie na drugą półkulę
Różowym ciałem nieoświetlonego
Serca,

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Migrena Migreno, proszę... czy Ty chcesz, żebym wzleciała z gęsią skórką aż nad Cuzco? Nie pisz tak pięknie bez ostrzeżenia! Bo jak kobieta ma normalnie funkcjonować, kiedy Ty zamieniasz brak w obecność, a każde słowo w szept przy uchu? Chcesz żebym umarła ze wzruszenia?
    • "A mieć własne poglądy i mieć własne zdanie - to dwie różne sprawy."   Filozof Łukasz Jasiński 
    • "I nigdy nie wierz ludziom, którzy żyją w wykreowanej rzeczywistości, wrzucają innych do jakiegoś worka politycznego, oceniają innych na podstawie plotek i wywierają zakulisową presję."   Filozof Łukasz Jasiński 
    • Jak zawsze ciekawa historia Twojej rodziny i małej ojczyzny. Nie rozumiem tego:  "pomiędzy chrześcijan a Rusi granice". Rus była chrześcijańska od 988 roku.  Pozdrawiam  
    • Zamykam za sobą Polskę. Zostawiam cię  w powietrzu – które pachniało tobą, zimą z twoich dłoni i kawą, którą piłaś, jakby każda filiżanka mia­ła w sobie sens życia. Cuzco – mówią, że tam serce świata. Ale moje zostało przy tobie, przy twoim łóżku, w tej małej przestrzeni między poduszkami, gdzie śmiałaś się, że chowasz sny. Tutaj lamy patrzą obojętnie. A ja patrzę w niebo i widzę twoją szyję – jak wtedy, gdy odwracałaś się niespiesznie, jakbyś wiedziała, że za chwilę cały świat się zatrzyma, bo ty spojrzysz. Piszę do ciebie listy myślami. Kartkami są ściany hostelu, atramentem – mój brak ciebie. Każdy dzień tu to jedno twoje imię, którego nie mówię głośno, żeby nie oszaleć. Cuzco jest piękne. Ale ty jesteś piękniejsza – i to nie jest fraza. To desperacja. To jak powiedzieć: „Niebo bez ciebie nie świeci, tylko  milczy światłem.” Wracam. Nie wiem kiedy. Ale wracam do ciebie – nie do kraju, nie do miasta. Do ust. Do szeptów o trzeciej nad ranem. Do tych spojrzeń, co mówiły wszystko, zanim zdążyłem zapytać. Czekaj. Albo nie czekaj – tylko żyj. A ja będę wracał w każdym śnie, aż naprawdę wrócę. I wtedy Cuzco będzie tylko nazwą, a ty – całym kontynentem, którego nigdy nie opuszczę. wiersz napisany kiedyś... dla kogoś.    
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...