Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

powiało szczęściem
goniłam co sił by przez chwile
poczuć słońce między palcami
poderwać to co przyziemne
jednym niemym krzykiem

a tam...poranną porą
sztućce pozłacane
wiązki słodyczy do ust wkładają
nocą potajemnie w kącikach
zwiedzają zakochani niebo
tak bardzo uprzywilejowani...

ustałam w pogoni..

gnałam bez świadomości
że serce hamuje w proteście
a na nim jak klątwa widnieje
"NIECZYNNE"

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...