myśli

[Grzegorz_niewiem]

żyjesz w tych snach
toniesz w tej męce
idziesz w tej męce
drążysz ostrzem swe serce
dajesz ludziom swe serce
oni tną je jak piła w szlifierce
a ja chcę pokazać swe serce
to co boli i wzrusza
ludzie umierają w katuszach
w tym świecie bez wartości bez sumienia
idziesz jak głaz na dno
inni na to nie patrzą
znieczulica w koło ją opisuję
jak pisarz który żyje w tej męce
brnie do prządu mimo wiatru
uderzającego w twarz


(proszę o jakieś opinie)

[Baba_Izba]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Grzegorzu; za wiele dobrego o wierszu w tej formie, nie mogę powiedzieć.
Stanowczo za dużo powtórzeń:' w tych', w tej, 'w tej', 'swe', 'swe' itd.
Jeśli już toniesz (w tej męce), to już dalej trudno iść (w tej męce).
Poza tym rymy! Popatrz sam: ' snach, męce, męce, serce, serce, szlifierce, serce, wzrusza, katuszach' itd. W przedostatnim wersie 'prządu' - zamiast 'przodu'.
Moim zdaniem, za dużo patosu (ludzie umierają w katuszach
w tym świecie bez wartości bez sumienia) za dużo dosłowności.
Trudno poprawić taki wiersz, który pisze się z dużym zaangażowaniem, pod wpływem emocji, wiem jednak, że będziesz pisał coraz lepiej, bo jesteś otwarty na uwagi i sam o nie prosisz.
Unikaj rymów gramatycznych, nie rymuj na siłę (oby się rymowało), daj ostygnąć wierszowi, spokojnie przeczytaj go kilka razy w dniu następnym, nie zniechęcaj się początkowymi trudnościami.
Wszyscy od siebie nawzajem się uczymy. Cały czas. I dużo czytaj dobrej poezji.
Serdecznie życzę Ci powodzenia, czekam na następny wiersz
- baba

[Grzegorz_niewiem]

ja swoich prac nie nazywam wierszami tak dla jasności to są tylko myśli przelane na papier :P