Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

przez całe życie tnie się słowa
ale przez słowa ucięte życie jest
krótsze niż słowa przycięte krótko
mówiąc przez ucięcie życia
jednym cięciem słowo przecina
życie przed cięciem
w cięciu i po cięciu
najszczęśliwsze życie
przed życiem i po życiu
a w życiu nad życie kocham
życie i przez życie wycięte słowa

Opublikowano

Podmiot liryczny ma dziwne tautologiczne założenia, niezrozumiałe, toporne, wręcz śmieszne... Kochać w życiu - życie - i to nad życie... w życiu bym nie pomyślał!
Przez słowa ucięte, życie jest krótsze od słowa, tak, wiedziałem, że moja egzystencja to chwila krótsza od słowa, wręcz krótsza od krzywego, niechcąco wypuszczonego półpierdnięcia w tramwaju... Słabo.
Pozdrawiam,
Piotr

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



z humorem ciąć życie =

kocurek fruwający w obłokach
w południe
nocą
przed świtem
o świcie

najbardziej uwielbia
białe mleczko
zmieszane ze srebrnym
księżycem:)

trochę liznęłam haiku
nie wiem jak palindrom smakuje -
może kiedyś i tego spróbuję:)

dzięki za poświęcony mi czas
miłego dnia:)
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



na tęczowej chmurce leży -
wygrzewa białe łapki:)

baj baj - mruczy -

rock end rola
na pamięć się uczy -

potem wystrzeli go z automatu
by obwiesić światu
nowinę:

poezja jest -
ma się dobrze
nie zginie:)

heja!
tak
pozdrawiam:)

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Migrena To utwór, który z niezwykłym talentem operuje projekcjami metafizycznymi. Tym samym pragnie dotknąć granicy języka i milczenia, świadomie jednak stwierdzając , iż posiadany aparat pojęć czyni to niewiarygodnym. Tkwi w tym wniosku rodzaj ontologicznej rozpaczy, poczucie łamliwości pojęć w starciu z potrzebą ich wyrażania. Pozostaje wsłuchanie się w pustkę, słowa służą filtrowania szumu z jej powierzchni.    
    • @huzarc   Genialny wiersz ! :) zapada głęboko…szumiąc :) we krwi!   
    • Ojciec. Kopał kamienie w drodze do szkoły, trwała elektryfikacja wsi.   Pyskaty, ale praca w polu i silne ręce poskramiały górność myśli.   Człowiek lądował na księżycu, a grusza w ogrodzie wciąż rodziła owoce, nakrapiane wspomnieniem wojny.   Rekrut.   Potem ciężki plon od rana po zmierzch. Tam, gdzie dziś mruczą holenderskie kombajny.   Przerwana dekada. Brakło już oddechu dla ciągłych oklasków.   W końcu ja. I miasto. W nim dom z niczego wydobyty. Walka o cement, Jak synonim awansu    Układał szyny tam, gdzie teraz zarosła trawa. Pokolenie niepotrzebnych.   Wreszcie wycug u Niemca. Dobrowolny, choć z protekcji, przy maszynie.    Taki jest w końcu postęp.   Dziadek miał gorzej. On miał przymusowy, jako inwentarz domowy.   Ojciec kończy siedemdziesiąt lat.   A ja? Kim mądrzy Europejczycy mogłem zostać z taką metryką?  
    • @Migrena Informatyk mnie przeklnie. Dzisiaj rano budziłam go telefonem dwa razy, bo on śpi  do 12-tej w południe (no ja wiem - długo siedzi, to potem dłużej śpi)  To niech wycisza tel. Prawda?  Więc jak odebrał, to ja mu mówię - to mój komputer umiera, a ty śpisz? Przyjechał, zrobił, ale ja wiem? Na jak długo? 

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

        Ty to byś pewnie nauczył nawet pieska mówić ludzkim głosem :) A ja lubię pisać. Albo nie wiem, może to moja klawiatura lubi moje paluszki?  Chyba zaraziłam się od komputera, bo głupio gadam :p
    • @Maciek.J Dziękuję, że przeczytałeś. Mnie by się nie chciało. Miłego wieczoru.
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...