Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.




to nie jest mściwe, tylko prawdziwe, wiersze ciężko się obśmiewa, ale twoje filozoficzne filozofowanie to tak, bo tak jak napisałem o czym jest wiersz, jest o niczym, i odpowiedz na to co napisałem poniżej tej satyry, co w wierszu zamieściłeś,

pytam jeszcze raz

czyli co można zrobić
można robić
można trochę więcej zrobić
ale ja rączki umywam

to jest twój wiersz w skrócie, tyle czytelnik może z tego wyciągnąć, a to że klakierzy biją brawo, ty też bijesz brawo gdzie tylko popadnie, więc nie dziw się, że komuś się coś podoba albo nie podoba, tu nie ma zawiści jest tylko wymiana poglądów i odczuć
pozdr
pozdr
Wyrwałeś kilka słów/wersów z kontekstu wiersza i wmawiasz mi, że to jest mój wiersz. A więc zapewniam Cię, że mój wiersz jest na samej górze, żeby nie powiedzieć, na pierwszym miejscu. A Ty, nie wiem tylko, czy bardziej ze mnie, czy ze siebie robisz idiotę, że Twoja przeróbka ma mieć coś wspólnego, tak z moim wierszem, jak i z poezją. To wiedzże wreszcie, że moje wiersze są taką kunsztowną budowlą, że wyciagnięcie z niej nawet jednego słowa, powoduje że wiersz traci na wartości, jeżeli wręcz nie przestaje być wierszem, przynajmniej moim (zamierzonym i /co ważniejsze/ zrealizowanym od początku do końca). I wiedz, że biję brawo tym, którzy na to, jak najbardziej zasługują. A najlepiej to weź Ty i sam skróć się o głowę (będziesz lepszy/przystojniejszy), to wtedy zgodzę się na Twoje skróty/przeróbki w moich wierszach. Pozdrawiam


ok rozumiem, obciąłem głowę więc już nie muszę myśleć i proszę autora o rozpisanie wiersza na czynniki pierwsze, co w nim zawarł
bo bez głowy nie zrozumiałem
na analizę czekam
Źle zrozumiałeś, albo (celowo) udajesz głupka; ale co ważniejsze, źle zrozumiałeś sam wiersz (po prostu zawiść odebrała Ci rozum) i od samego początku bzdury i brednie wypisujesz o (żeby tylko o tym jednym) wierszu. A jeżeli już analizujesz wiersz, to wychodź od tego co wyrażają, co znaczą, w końcu tylko trzy zdania. I dopiero potem przejdź do korelacji między tymi zdaniami, żeby się w końcu przekonać co to wszystko w całości znaczy. I jeżeli nie potrafisz odczytać znaczenia zwykłą (rozumową) analizą, to pomóż sobie wyobraźnią, ponoć poeci mają jej w nadmiarze, a przynajmniej jest nieograniczona, ale w żadnym wypadku do takiego stopnia, żeby robić ze siebie, czy z kogoś idiotę. Pozdrawiam


proszę o analizę, słowo po słowie
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Mam kilka odpowiedzi:

Jeżeli szukasz głupszego niż sam jesteś, to źle trafiłeś.

Chętnie bym to uczynił, ale nie przywykłem prostej rzeczy przekładać na prostactwo, żeby i do Ciebie coś dotarło.

Postaraj się sam.
A jeżeli Ci się samemu uczciwie nie chce, to może, ale powiedzmy, że za pięć, a nawet już za trzy stówy. Wiedza kosztuje i jest w cenie. A przede wszystkim wymaga szacunku w podejściu do niej, a nie jeszcze kpiny z niej. Bo czyż nie usiłowałeś okpić/wyszydzić mnie i wiersz przerabiając go na swoje widzimisie. I w dalszym ciągu usiłujesz, tylko że te Twoje starania obracają się przeciwko Tobie. Mogę nawet powiedzieć, że tym bardziej przeciwko Tobie, im bardziej podstępnie i głupio się starasz.

Ewentualnie zapytaj mefisto35, autora pierwszych słów pod tym wierszem.

I żeby nie było nieporozumień, w swoich komentarzach (zresztą do odszukania na tymże portalu) wielokrotnie analizowałem (żeby tylko Tobie), mogę nawet powiedzieć (i to z ręką na sercu), że właśnie, cóż innego, jeśli nie wiersze i tylko wiersze; ale do Ciebie, jak nic nie docierało, tak nie dociera. Już wolę, żebyś sobie myślał, że ja nie potrafię z kilkanaście sensownych zdań powiedzieć o swoim wierszu. Czy Tobie naprawdę się wydaje, że Ty mnie na czymś przyłapałeś, czy przyłapiesz; i czy Ty naprawdę nie pamiętasz moich, nieraz obszernych wypowiedzi na Twoje (czyż nie głupie/prymitywne) wątpliwości.

A wiesz co się dzisiaj zmieniło? Przede wszystkim to, że nie czuję się już zobowiązany/zobligowany (jak dziecko na posyłki, czy jak jaki pies) do wysługiwania się Twoim zachciankom i warunkom mi stawianym. Bo żądać, wymagać i rozkazywać, to Ty możesz sobie, ale od swoich kolesi i swoim kolesiom. A ja nie mam obowiązku dla Twojej przyjemności poświęcać dodatkowo, choćby i pół godziny. Przyzwoitość tylko i sumienność obliguje mnie do tłumaczenia się, i to w gruncie rzeczy z niecnych, trywialnych i bzdurnych poczynań i posądzeń wobec mojej twórczości i samego mnie. Ale w końcu to nawet przyzwoitość połapie się w czym rzecz, że jest zwyczajnie i nadzwyczajnie wykorzystywana przez kogo by bardziej, jeśli nie przez zwykłych i niezwykłych cwaniaków i cwaniaczków (i już bez pokazywania palcem i bez udawania, bo każdy zapewne dobrze wie kim jest i co sobą reprezentuje). Pozdrawiam
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Mam kilka odpowiedzi:

Jeżeli szukasz głupszego niż sam jesteś, to źle trafiłeś.

Chętnie bym to uczynił, ale nie przywykłem prostej rzeczy przekładać na prostactwo, żeby i do Ciebie coś dotarło.

Postaraj się sam.
A jeżeli Ci się samemu uczciwie nie chce, to może, ale powiedzmy, że za pięć, a nawet już za trzy stówy. Wiedza kosztuje i jest w cenie. A przede wszystkim wymaga szacunku w podejściu do niej, a nie jeszcze kpiny z niej. Bo czyż nie usiłowałeś okpić/wyszydzić mnie i wiersz przerabiając go na swoje widzimisie. I w dalszym ciągu usiłujesz, tylko że te Twoje starania obracają się przeciwko Tobie. Mogę nawet powiedzieć, że tym bardziej przeciwko Tobie, im bardziej podstępnie i głupio się starasz.

Ewentualnie zapytaj mefisto35, autora pierwszych słów pod tym wierszem.

I żeby nie było nieporozumień, w swoich komentarzach (zresztą do odszukania na tymże portalu) wielokrotnie analizowałem (żeby tylko Tobie), mogę nawet powiedzieć (i to z ręką na sercu), że właśnie, cóż innego, jeśli nie wiersze i tylko wiersze; ale do Ciebie, jak nic nie docierało, tak nie dociera. Już wolę, żebyś sobie myślał, że ja nie potrafię z kilkanaście sensownych zdań powiedzieć o swoim wierszu. Czy Tobie naprawdę się wydaje, że Ty mnie na czymś przyłapałeś, czy przyłapiesz; i czy Ty naprawdę nie pamiętasz moich, nieraz obszernych wypowiedzi na Twoje (czyż nie głupie/prymitywne) wątpliwości.

A wiesz co się dzisiaj zmieniło? Przede wszystkim to, że nie czuję się już zobowiązany/zobligowany (jak dziecko na posyłki, czy jak jaki pies) do wysługiwania się Twoim zachciankom i warunkom mi stawianym. Bo żądać, wymagać i rozkazywać, to Ty możesz sobie, ale od swoich kolesi i swoim kolesiom. A ja nie mam obowiązku dla Twojej przyjemności poświęcać dodatkowo, choćby i pół godziny. Przyzwoitość tylko i sumienność obliguje mnie do tłumaczenia się, i to w gruncie rzeczy z niecnych, trywialnych i bzdurnych poczynań i posądzeń wobec mojej twórczości i samego mnie. Ale w końcu to nawet przyzwoitość połapie się w czym rzecz, że jest zwyczajnie i nadzwyczajnie wykorzystywana przez kogo by bardziej, jeśli nie przez zwykłych i niezwykłych cwaniaków i cwaniaczków (i już bez pokazywania palcem i bez udawania, bo każdy zapewne dobrze wie kim jest i co sobą reprezentuje). Pozdrawiam



a wystarczyło dwa razy krótszą analizę napisać, a tak to marnujesz czas, mój, swój, na wypisywanie jakiś teorii spiskowych. jak zwykle musiałeś mnie zwyzywać od głupków, zawistnych, maniakalnych, od kolesiów itd. itp. czyli wracamy do początku naszej przygody na serwisie jak się czytelnik przyczepi bo chce ci coś udowodnić, to ty zaczynasz się burzyć pluć i tupać nóżkami.
Jako autor wiersza dajesz go pod ocenę czytelnika
i jeśli czytelnik ci piszę (pluskam, fajny, milusio u ciebie) to jest ok
ale jeśli ktoś przeczyta uważnie znajdzie dwa trzy obrazy które się ze słów wyłaniają i powie ci prawdę w oczy to zaczyna się to (maniakalny, obetnij se głowę, idiota, głupek)
p.s jeśli wiersz się sam nie obronił to już autor nic nie wskóra, a tobie się nawet własnego wiersza nie chce bronić

czyli napiszę to co już dawno stwierdziłem w twoim tworzeniu poetyckim constans
czyli gniot

p.s nie odpisuj bo nie chce mi się już czytać tych twoich teori spiskowo-maniakalno- prześladowczych
bez odbioru
Opublikowano

No to ci się Macieju oberwało :)))
No ale tak to bywa w świecie ukierunkowanych na siebie grafomańskich wypocin. Trzeba plusiac i buziac, to wtedy chłop będzie pupkę podcierał z radości. A tak, toś głupek :)

Oj, wija, wija, kompromitujesz się coraz bardziej. Napisałbyś chłopie jakiś wiersz, a nie wciskał ludziom farmazony, jakiś to prześladowany poeta, bo poeta z ciebie żaden.

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Mam kilka odpowiedzi:

Jeżeli szukasz głupszego niż sam jesteś, to źle trafiłeś.

Chętnie bym to uczynił, ale nie przywykłem prostej rzeczy przekładać na prostactwo, żeby i do Ciebie coś dotarło.

Postaraj się sam.
A jeżeli Ci się samemu uczciwie nie chce, to może, ale powiedzmy, że za pięć, a nawet już za trzy stówy. Wiedza kosztuje i jest w cenie. A przede wszystkim wymaga szacunku w podejściu do niej, a nie jeszcze kpiny z niej. Bo czyż nie usiłowałeś okpić/wyszydzić mnie i wiersz przerabiając go na swoje widzimisie. I w dalszym ciągu usiłujesz, tylko że te Twoje starania obracają się przeciwko Tobie. Mogę nawet powiedzieć, że tym bardziej przeciwko Tobie, im bardziej podstępnie i głupio się starasz.

Ewentualnie zapytaj mefisto35, autora pierwszych słów pod tym wierszem.

I żeby nie było nieporozumień, w swoich komentarzach (zresztą do odszukania na tymże portalu) wielokrotnie analizowałem (żeby tylko Tobie), mogę nawet powiedzieć (i to z ręką na sercu), że właśnie, cóż innego, jeśli nie wiersze i tylko wiersze; ale do Ciebie, jak nic nie docierało, tak nie dociera. Już wolę, żebyś sobie myślał, że ja nie potrafię z kilkanaście sensownych zdań powiedzieć o swoim wierszu. Czy Tobie naprawdę się wydaje, że Ty mnie na czymś przyłapałeś, czy przyłapiesz; i czy Ty naprawdę nie pamiętasz moich, nieraz obszernych wypowiedzi na Twoje (czyż nie głupie/prymitywne) wątpliwości.

A wiesz co się dzisiaj zmieniło? Przede wszystkim to, że nie czuję się już zobowiązany/zobligowany (jak dziecko na posyłki, czy jak jaki pies) do wysługiwania się Twoim zachciankom i warunkom mi stawianym. Bo żądać, wymagać i rozkazywać, to Ty możesz sobie, ale od swoich kolesi i swoim kolesiom. A ja nie mam obowiązku dla Twojej przyjemności poświęcać dodatkowo, choćby i pół godziny. Przyzwoitość tylko i sumienność obliguje mnie do tłumaczenia się, i to w gruncie rzeczy z niecnych, trywialnych i bzdurnych poczynań i posądzeń wobec mojej twórczości i samego mnie. Ale w końcu to nawet przyzwoitość połapie się w czym rzecz, że jest zwyczajnie i nadzwyczajnie wykorzystywana przez kogo by bardziej, jeśli nie przez zwykłych i niezwykłych cwaniaków i cwaniaczków (i już bez pokazywania palcem i bez udawania, bo każdy zapewne dobrze wie kim jest i co sobą reprezentuje). Pozdrawiam



a wystarczyło dwa razy krótszą analizę napisać, a tak to marnujesz czas, mój, swój, na wypisywanie jakiś teorii spiskowych. jak zwykle musiałeś mnie zwyzywać od głupków, zawistnych, maniakalnych, od kolesiów itd. itp. czyli wracamy do początku naszej przygody na serwisie jak się czytelnik przyczepi bo chce ci coś udowodnić, to ty zaczynasz się burzyć pluć i tupać nóżkami.
Jako autor wiersza dajesz go pod ocenę czytelnika
i jeśli czytelnik ci piszę (pluskam, fajny, milusio u ciebie) to jest ok
ale jeśli ktoś przeczyta uważnie znajdzie dwa trzy obrazy które się ze słów wyłaniają i powie ci prawdę w oczy to zaczyna się to (maniakalny, obetnij se głowę, idiota, głupek)
p.s jeśli wiersz się sam nie obronił to już autor nic nie wskóra, a tobie się nawet własnego wiersza nie chce bronić

czyli napiszę to co już dawno stwierdziłem w twoim tworzeniu poetyckim constans
czyli gniot

p.s nie odpisuj bo nie chce mi się już czytać tych twoich teori spiskowo-maniakalno- prześladowczych
bez odbioru
Od kiedy to Ty masz mi dyktować co wystarczyło, czy co mam robić. Na szczęcie o tym co robę decyduję sam, a przynajmniej mam wybór. A już tym bardziej jestem pewny swojego wyboru (że dobrze wybrałem), im bardziej on się Tobie nie podoba. I nie obracaj kota ogonem, bo wiesz dobrze, że począwszy od Twojego tu pierwszego
wystąpienia nic nie robisz, tylko wyszydzasz mój wiersz, a zatem i mnie. I wiesz dobrze o tym, że co bym nie napisał w obronie swojej, zawsze to będzie dla Ciebie źle i za mało. Pozdrawiam
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Jeśli ja jestem chłopem, to Ty jesteś parobkiem i dobrze wiesz czyim. I o tym, czy się kompromituję czy nie, na szczęście jeszcze nie Ty decydujesz i Twoi kolesie. Pozdrawiam

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



WiJa

nie ma ideałów na tym świecie
w każdym z nas jest dobro i zło
ale warto starać się zachowywać tak
aby nikt przez nas nie płakał:)

tak mówi delikatna kobieta:)

pozdrawiam z plusikiem:)






Zapewne jest tak, jak mówisz. Ale też ja nie mam do nikogo pretensji za to, że się komuś nie podoba mój wiersz i ocenia go jak najniżej. Tylko bronię się przed chamskim sposobem oceny wiersza i dorabianiem fałszywej ideologii, jeśli nie do wartości/znaczenia moich wierszy, to do usprawiedliwienia niskiej oceny.
Dziękuję za ponowne odwiedziny. Pozdrawiam.
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Jeśli ja jestem chłopem, to Ty jesteś parobkiem i dobrze wiesz czyim. I o tym, czy się kompromituję czy nie, na szczęście jeszcze nie Ty decydujesz i Twoi kolesie. Pozdrawiam



Tak to sobie właśnie tłumacz.
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Jeśli ja jestem chłopem, to Ty jesteś parobkiem i dobrze wiesz czyim. I o tym, czy się kompromituję czy nie, na szczęście jeszcze nie Ty decydujesz i Twoi kolesie. Pozdrawiam



Tak to sobie właśnie tłumacz.
Jeżeli Cię już interesuje, jak ja sobie to tłumaczę, to między innymi tak, żeby się nie otaczać ludźmi, którzy kadzą i podlizują się, oczywiście oczekując tego samego w zamian. A otaczać się takimi, którzy mają, chociażby i minimum szacunku, nawet dla swoich oponentów/wrogów (acz oponent nie musi być wrogiem). Pozdrawiam

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • to ja zaprosiłam ją do tańca to ja umiłowałam jej twarz pierwsza wreszcie spuściłam się z kagańca moja twarz coraz krwawsza jej stopy zbliżają się do moich a moje biegną do niej   pierwsze kroki jak w walcu z gracją, uczuciem, napieciem jest moim promieniem… brzydkim uczucia oddaniem  albo wiecznym schronieniem? jej dłoń koścista ściska moją a moja ściska jej   powoli krok za krokiem powoli nic popłochem jej twarz emanująca zimnem zawsze była moim życzeniem  coraz szybciej coraz zgrabniej jej usta bliżej moich moje usta bliżej jej     i tak w naszych szaleńczych tańcach nawet nie zorientowałam się kiedy to ona zaczęła prowadzić  i już niczym nie różniłam się od niej i nagle zaczęłam żałować mojej propozycji żałowałam że to jedyny taniec którego się nauczyłam Umarłam w żałosnym popisie umiejętności ruchu
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      Pozostaje pozostać  na nieokreślonej krzyżowce :)
    • @Leszczym  Michał ująłeś kłusownictwo z innego punktu widzenia i ma ono pełne uzasadnienie. Kłusownictwo obok nielegalnego polowania na zwierzęta to również naruszanie własności intelektualnej, którą mogą być dzieła sztuki, przekraczanie ustalonych reguł w biznesie, to wszystko mieści się w ramach kłusownictwa. Dziękuję za ciekawe podejście do tematu. Trzymaj się cieplutko.:)
    • Podobał mi się ten rok  Był łatwy trudny mądry bzdurny Zimny gorący senny męczący Szczery kłamliwy odważny wstydliwy Pełen pozornych kontrastów    Podobał mi się ten rok  Gdzie jawa spotkała się ze snem  Gdzie dusza opuściła ciało  Gdzie myśli nigdy nie wyszły  Przez zaciśnięte w bólu zęby    Podobał mi się ten rok  Nie chcę cię, wypuść mnie ze szponów Wpuść mnie, rozerwę cię na strzępy Daj mi się, przestań w końcu cierpieć Pragnę cię, stańmy się jednością    Stoję przed lustrem, to nie ja  Nie poznaję tych krzywych z rozpaczy oczu Tego wysuszonego zdechłego spojrzenia Tego pełnego syfu niby półuśmiechu  Tej duszy wołającej o pomoc    Stoję przed lustrem, widzę siebie Poznaję te stare, zmęczone oczy To stęsknione uczuć odbicie źrenic Tę duszę pokrytą ścierwem blizn Podobał mi się ten rok. 
    • @Christine Widzę, że się uniosłaś. To dobrze. Gniew dobrych ludzi potrafi zmienić bieg historii.  Jednakowoż, nadal podkreślam, że to nie oskarżenie tylko przyjacielska rada dla ludzi, którzy niespecjalnie dobrze piszą i chociaż przez chwilę chcieliby się ogrzać w cieple pozytywnych komentarzy. Niech wiedza o możliwościach gpt zagości tu na stałe. Wyrównajmy szanse dla mniej zorientowanych technologicznie żeby też zaznali chwały.  Wierzę, że kiedyś zrozumiesz, że to, co się tu dzieje, jest projektem na wskroś humanistycznym. Ale jeszcze nie dzisiaj, nie jutro, nie pojutrze i nie popojutrze (licence: Raz Dwa Trzy, chyba).
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...