Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

"Ulicą szarą..."


Rekomendowane odpowiedzi

Ulicą szarą idzie człowiek.


Ma szarą czapkę,
Szare spodnie,
Szare buty,
Kurtkę szarą,
Nawet teczkę w ręku
niesie szarą.


Cały świat jest szary.


Szare uśmiechy,
Szare łzy,
Szare myśli,
Szare drzewa,
Nawet mały ptaszek
wszystkie nutki szaro śpiewa.


A mimo tej szarości
coś jednak błyszczy...
Tli się przemiennie.


Raz jest białe,
a potem czarne.
Raz jest czarne,
a potem białe.


Co to takiego?
Nie wiesz?
To przeciwności.
To skrajności,
które nie pozwalają,
by serce jego
stało się
szare!

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

myślę, że można to zapgrejdować następująco:

Ulicą szarą idzie

szara czapka,
szare spodnie,
szare buty,
kurtka szara.

Wśród szarych uśmiechów,
szare łzy,
szare myśli,
nawet ptak
szare nuty śpiewa

coś jednak błyszczy
tli się przemiennie.

białe, czarne
czarne, białe

serca skrajności

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

jednak wolałbym czarny niż szary... ale to już kwestia nastroju... aktualnie jestem w czarnym świecie i patrząc z perspektywy własnej wiersz jest optymistyczny :) - żartuję oczywiście sobię.......

ogólnie o wierszu: dobry...taki trochę jak zdesperowane wołanie... ale czuję czysty przekaz myśli - może warto byłoby troszeczkę podszlifować ten literacki kamień szlachetny? hmm?
i z tą myślą
pozdrawiam ciepło...

(czarny nie ma przeciwności - to kolor poza kwalifikacją barw ;) ...)

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...