Ukołysaj...

[lucjan1949 bieniecki]

Ukołysaj...

Wiej, kołysaj myśl żałosną,
Niechaj wiecznie trwa.
Niech pokoleń rady rosną,
Jako dębu drwa.
Biały Orzeł załopoce,
Nad sztandarem zła.
Wypełniwszy sny prorocze,
Wiecznym czasem gna.

Wynagradza winnych karze,
I buduje dom.
Świętych wznosi na ołtarze,
A dla Boga tron.
Dobro sieje, ubogaca,
Pali żywcem chwast.
Niechaj prawem będzie praca,
Ludziom wsi i miast.

Oby żalu prysła bańka,
Kłamstwa pustych mów.
W chorych głowach nie wykluwa,
Gama podłych słów.
Niech historia będzie prawa,
Nie ugorem kat.
Oby naukę nie pobrali,
Bagaż wiecznych strat.

Józef Bieniecki