Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Krok po kroku


Rekomendowane odpowiedzi

Krok po kroku

Krok po kroku, pomalutku,
Pcham machinę, życia smutku.
Choć do Hioba mi daleko,
Łzy się cisną wieczną rzeką.

Chociaż biedzie daję radę,
Gości rzadko. Jest sąsiadem.
Nieporadny toczy świat.
I doświadcza częściej brat.

Pomoc moja, nie na tyle,
Choć dosytu tworzy chwilę,
Nie dla wszystkich i za mało,
Niż by serce pomóż chciało.

Na przekorze zbudowane,
Zło niechciane, niekochane.
Wbija w serca ludzkie miecz,
Choć przegania każde precz.

Krew się burzy. Na wichurze,
Spotęguje wielką burze.
Przegna światem, upokorzy,
Możnych, biednych w grób ułoży.

Józef Bieniecki

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...