między nami tylke śniegu

[Renata Giemza]

Rosły skrzydła u ramion
pora na kwiaty zawsze była
dotykiem przylgnąłeś dwuznacznie
dla przyjemności

w dźwięku ciszy
rozpuszczam łzy
wyliczam żal i puste pokoje
telefon wyłączony
mieścisz się jeszcze
w uczuciu skończoności

ani jednej myśli
w głowie
ani jednej drzazgi
w sercu

zamieniasz się w butelkę

[WiJa]

Pewnie nie byłabyś sobą, gdyby zawsze coś się nie wkradło. Ale skoro wiersz jest o tych, miedzy którymi tyle jest śniegu, nawet na wiosnę, no to już się niczemu i nikomu nie dziwię. Prędzej tylko podziwiam (wiersz).

[bazyl_prost]

butelka krzemowa to interesujący odbiór, bez krwi...