Melancholia

[Cleo]

Melancholia..piękne imię..
brzmiące włosko..melodyjnie..
Melancholia o poranku
z poematem..na krużganku..
Albo południową porą,
pod błękitną parasolką,
Gładzą równo ściętą trawę
fale spojrzeń jej smutnawe..
Zaś nad kawą po obiedzie
z Filozofią spory wiedzie..
W altankowej samotności
pisze wiersze o miłości,
które rzuca poza siebie
wierząc, że ta mieszka w niebie..
Wieczorami..przed zachodem
z śpiącym żegna sie ogrodem
jak z kochankiem eterycznym
z sercem wiecznie platonicznym..
Wiosną, zimą czy jesienią..
biada tym, co z nią się żenią..
Tylko latem..gdy upały
smutki jej wywachlowały
męskich dłoni dotykania
ust gorących wyszeptania..
Wtedy uwieść się pozwoli
serce pięknej Melancholii..

[Bożena De-Tre]

@Cleo ....i popłynęła MELANCHOLIA i nikt już nie zatrzyma jej.Wiosna czy lato jesień czy zima budzi się wtedy  kiedy wie. Czy wie czy czuje nigdy nie pytaj bo przecież płocha jest...i cała z płatków w kolorze żyta zbyt często zamyśla się.............i nie używa zbyt wielu znaków bo po co marnować  czas....życie trwa tyle co taniec z nią ...a reszto to zwykła mgła.Pozdrawiam i gratuluję lekkości Melancholio.