****

[Adrian_Janochowski]

Na górze głosy na dole kosy
A tam na polu rosną wrzosy
Tam coś mnie dusi tam coś mnie ściska
A tam dalej widać wrzosowiska
Kolor wrzosowy delikatnych płatków
Nie to nie zapach bratków
Tylko wrzosowisk piękna woń
Jak piękna jest latem ta delikatna to toń
Wtem pszczoła na kwiatku przycupnęła
I nektaru trochę wzięła
Patrzę a tam mysz zabita
To lis ma obiad ruda kita
Wieczór nad wrzosowiskiem ciemny
Poszukać monety cud daremny
Lecz szczęścia szukać można tam
Gdyż to od wrzosowiska mam
Nocą też wielka wrzosowisk moc
Laski same się garną pod koc
Wrzosowisko już opuścić trzeba
I wtedy spadła kropla z nieba
Jest też na twarzy kropla mała
Co z łzawych oczu się wylała
Gdyż trzeba żegnać wrzosowisko
Lecz w sercu w głowie zostanie wszystko
Zasiane w duszy jako wspomnienia
Trzeba iść dalej Życie się zmienia

[Pomyłek_Stokrotny]

Adrian? Ja nic nie mówię.

[Gość]

Mam wrażenie, że treść jest pod rymy, a winno być odwrotnie.

[Emmka_Szlajfka]

jak widać- czasami człowiek musi, inaczej się udusi.
proste rymy nie tworzą wiersza. ani rytmu, ani sensu, ani przekazu...
pozdrawiam:)