Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

okryta płatkami róż
szalem aksamitu
odeszła cicha cichuteńka

a tyle w niej pogody
-nie płacz ,nie płacz
zostań proszę

nie mogę dzwonię
ratunku pomocy

pozostał tylko żal
łzy rozsiewam
od progu dzieciństwa
a takie byłyśmy podobne

odeszłaś kochana siostro

dlaczego tak
dlaczego nie odwrotnie

siostrze Gabrieli

24.01.2011rok
Opublikowano

- jedynie z oczu twoich i tych, którym bliska, lecz prawda pozostają słowa: Zaprawdę, zaprawdę wam mówię: Nadchodzi godzina, i teraz jest, gdy umarli usłyszą głos Syna Bożego, a ci, którzy usłuchają, będą żyli. Bo jak Ojciec ma życie sam w sobie, tak też dał Synowi, aby miał życie sam w sobie. I dał mu władzę sądzenia, gdyż jest on Synem Człowieczym. Nie dziwcie się temu, ponieważ nadchodzi godzina, w której wszyscy w grobowcach pamięci usłyszą jego głos i wyjdą: ci, którzy czynili to, co dobre, na zmartwychwstanie życia; ci, którzy się dopuszczali tego, co podłe, na zmartwychwstanie sądu. Ew. wg Jana 5, 26-29.

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Masz rację ...ponieważ pisany wieczorem po pogrzebie,napisałam to co zapamiętałam ...ostatnie godziny życia no i wyrywki z pożegnania.
Opublikowano

Ew. wg Jana 11, 35: Jezus począł ronić łzy. - stało się tak, mimo, że za chwilę: (...) wzniósł oczy ku niebu i rzekł: "Ojcze, dziękuję ci, żeś mnie wysłuchał. Wiedziałem wprawdzie, że zawsze mnie wysłuchujesz, ale powiedziałem to ze względu na tłum stojący wokoło, aby uwierzyli, żeś ty mnie posłał". A powiedziawszy to, zawołał donośnym głosem: "Łazarzu, wyjdź!" Zmarły wyszedł, mając nogi i ręce obwiązane opaskami, a twarz owiniętą chustą. Jezus powiedział do nich: "Rozwiążcie go i pozwólcie mu iść". We. wg Jana 11, 40-44. A cóż dopiero ty... Pociechą w takich przypadkach jest świadomość, z którą Jezus Chrystus rzekł: (...) "jeśli chodzi o umarłych, że są wskrzeszani, czy nie czytaliście w księdze Mojżesza, w relacji o ciernistym krzewie, jak Bóg rzekł do niego: Jam jest Bóg Abrahama i Bóg Izaaka, i Bóg Jakuba? Nie jest on Bogiem umarłych, lecz żywych." - Ew. wg Marka 12, 26; 27. Tak wierzę i tak pocieszam tez ciebie...



Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



niebyt
by być
zabiera

nie uważam
że wiersz jest nieporadny
to my jesteśmy
nieporadni wobec śmierci

więc stawiam plus za
wrażliwość
odwagę
szczerość
przez to
dla mnie wiersz
jest piękny

przytulam i pozdrawiam serdecznie:)))))))))))))))))))))))))))))))))))))))
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Masz rację ...ponieważ pisany wieczorem po pogrzebie,napisałam to co zapamiętałam ...ostatnie godziny życia no i wyrywki z pożegnania.
ok, rozumiem, mam podobne doświadczenia,
ale to jest tekst do szuflady,
ku upubliczeniu wymaga jeszcze dłuuugiej obróbki,
no i dystansu
:)
Opublikowano

Droga Alino bardzo,bardzo dziękuję za współczucie.Wiele to dla mnie znaczy nawet nie wiesz jak wiele.
Szczere wyrazy współczucia okazane przez Ciebie są dowodem na to ,że choć przez chwilę nie jestem sama w smutku ,a pogrążona w żałobie będę do końca swoich dni!
Siostra była młodsza o 10 lat ......
Pozdrawiam!

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Masz rację ...ponieważ pisany wieczorem po pogrzebie,napisałam to co zapamiętałam ...ostatnie godziny życia no i wyrywki z pożegnania.
ok, rozumiem, mam podobne doświadczenia,
ale to jest tekst do szuflady,
ku upubliczeniu wymaga jeszcze dłuuugiej obróbki,
no i dystansu
:)
Miął rok i trzy miesiące a na dystans mnie nie stać!
Sama się dziwię ,że mogłam pisać ,ale tak bardzo chciałam być z nią ,,,,,
Pozdrawiam!
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Mithrilu ,przeczytałam twoje wiersze-piętnaście , pomyślałam o ktoś dobrze pisze ,a jak dobrze pisze do będzie w stanie dodawać konstruktywne komentarze , ale się pomyliłam!
Twoje komentarze zawsze w pierwszym zdaniu(i następnych)kończą się epiforą -gniot! Oceny mają charakter hiperboli.A paradoks ci nie obcy!
Jak możesz dedykację traktować jako asekurację!??
No i te pytania retoryczne!Poczytaj swoje komentarze pod wierszami innych piszących i to piszących dobrze, są groteskowe!
I nie obrażaj moich uczuć!

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Marek.zak1 No wiesz... :)
    • ani kolorowa cerata ani biały obrus ba nawet bukiet polnych kwiatów   nie upiększy tak kuchennego  stołu jak najzwyklejsza kromka chleba   pachnąca polem wiatrem słońcem która nie mówiąc  do nas przemawia  
    • @Robert Witold Gorzkowski, @Jacek_Suchowicz,@Naram-sin,@Roma   Moja odpowiedź – z szacunkiem i sercem dla poezji (i poetów):   Dziękuję Wam wszystkim za ten głos w dyskusji - czytam z uwagą i sercem, bo każdy z nas przychodzi do poezji z innej strony, ale z tą samą wrażliwością. Nie piszę tego, by kogokolwiek pouczać czy oceniać. Wręcz przeciwnie - to, co mnie cieszy najbardziej, to że w ogóle rozmawiamy o warsztacie, o formie, o treści - bo poezja nie jest przecież tylko "czuciem", ale i "sztuką słowa". A jedno nie wyklucza drugiego. To, że dzielę się wiedzą o rymach, rytmie, akcentach - nie znaczy, że mówię komuś: "piszesz źle". Mówię raczej: "Zobacz - możesz pisać jeszcze lepiej, pełniej, świadomiej. Masz już serce - teraz daj mu język, który uniesie je wyżej." Rozumiem dobrze głos Roberta - czasem czytam tekst, który formalnie jest "nieskładny", a mimo to porusza - i nie chcę mu tego uroku odbierać. Ale to, że coś mnie porusza, nie zawsze oznacza, że jest poezją w sensie literackim - czasem to po prostu emocjonalna wypowiedź, poetycka impresja. I to też jest cenne, tylko... warto mieć świadomość, gdzie kończy się "słowo intuicyjne", a zaczyna "słowo świadome".   Bo świadomość to nie kaganiec. To światło.   Nie każdy musi pisać według reguł - ale warto je znać, choćby po to, by łamać je z premedytacją, a nie przez przypadek. Tak samo jak w muzyce: można zagrać ze słuchu, ale jeśli znasz nuty - grasz odważniej. Dlatego - dziękuję, że mnie słuchacie (tu kładę rękę na sercu i kłaniam się z wdzięcznością).   Ja Was słucham też. I choć jestem trochę taką „ciocią od rymów”, nie chcę być ani strażnikiem poprawności, ani recenzentem dusz. Chcę być tylko osobą, która pomoże słowom chodzić prosto - wtedy, gdy się potykają. Reszta należy do serca - i do poezji. Z serdecznością, Ala
    • @Migrena Rączki nie myj toż to balsam,                      stąpasz drogą, jakaś trwalsza?
    • Mocne uderzenie w jądro systemu*             I poddanie w wątpliwość najbardziej szokującego - współczesnego odbiorcę - dogmatu dzisiejszej religii imperialnej - jaką jest niewątpliwie holokaustianizm - doprowadziło do wielkiej nadaktywności jego nadwiślańskich wyznawców.             A sarkaniom i groźbom i potępieniom nie było końca - w jednym i w zwartym - w szeregu stanęli: prezes Jarosław K. i premier Donald T. i rabin Michael S. i kardynał Grzegorz R. i wielu i wielu i wielu - innych: tajnych współpracowników policji politycznej i iście pożytecznych idiotów.             I w tym kontekście należy przypomnieć wiersz - Cypriana Kamila Norwida - "Siła ich" - oto on:   Ogromne wojska, bitne generały, Policje tajne, widne i dwupłciowe Przeciwko komuż tak się pojednały? Przeciwko kilku myślom, co nie nowe!…   Jarosław Kaczyński, przy tej okazji, stwierdził wręcz, że to „jest uderzenie w nasze najbardziej elementarne interesy” bo „nie było administracji tak bardzo związanej ze środowiskami żydowskimi, jak ta (obecna – przyp. Red.), chociaż oczywiście sam Trump nie jest Żydem, ale Żydów już w rodzinie ma, a wiadomo, że jest bardzo rodzinny”. Nie wiem czy Kaczyński zdaje sobie sprawę, że wypominając żydowskie wpływy w Białym Domu, wyczerpuje tzw. „roboczą definicję antysemityzmu”, którą starają się rozpropagować po świecie organizacje żydowskiego lobby, na pewno jednak zupełnie świadomie pokazał, że przyjmuje wobec nich postawę służebną, gdyż panicznie się ich boi. To ponure widowisko rasowego serwilizmu, rozgrywające się na naszych oczach skłania do przypomnienia, że nie jest to wcale sytuacja specjalnie nowa. Opisywał ją już dość szczegółowo jeden z Ojców Kościoła, św. Jan Chryzostom, który w swoich „Mowach przeciwko judaizantom i Żydom”, wygłoszonych pod koniec IV w. po Chrystusie w Antiochii, zwracał uwagę na potrzebę zatrzymania judaizacji Kościoła i państwa, która najwyraźniej podówczas zaszła być może nawet dalej niż dzisiaj, przy czym szczególną uwagę przywiązywał do powstrzymania chrześcijan od udziału w judaistycznych świętach i celebracjach. Gdyby św. Jan Chryzostom przyjrzał się dzisiejszej sytuacji, zauważyłby, że jego nauki zostały niemal całkowicie zapomniane, a judaizantów, zarówno w Kościele, jak w i w państwie znów przybyło. Zresztą, po czasach Jana Chryzostoma, podobne sytuacja w różnych zakątkach świata chrześcijańskiego, wielokrotnie się powtarzała. Zawsze udawało się jednak wrócić do korzeni. Słowem nihil novi sub sole. Co nie zwalnia świadomych sytuacji ludzi od działania. - Prośba o wsparcie - Wesprzyj wolne słowo. Postaw kawę nczas.info za: 10 zł20 zł30 zł Społeczeństwo jest przecież homeostatem, czyli ma zdolność do korygowania skrajności. Najnowsza inicjatywa Grzegorza Brauna jest właśnie takim zdrowym odruchem w kierunku przywrócenia równowagi, by zbytni przechył spowodowany przez polskich judaizantów nieco wyrównać. A niejako przy okazji przywrócić wolność słowa, która jest ograniczona sprzeczną z konstytucją ustawą penalizującą „negowanie zbrodni nazistowskich i komunistycznych”. Każdy wolnościowiec chyba się przecież zgodzi, że karanie za poglądy, bez względu na to, jakie by one nie były, to barbarzyński skandal. Więc każdy wolnościowiec musi dziś sine qua non popierać Brauna.   Źródło: Najwyższy Czas!
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...