Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Dobrze, ale na drugi raz proszę więcej siebie (osobistej), a więc mniej wzniosłości, a więcej przyziemności. I wcale nie chodzi mi o skromność, tylko raczej o odsłonięcie siebie (nawet do szpiku kości, czy(li) bólu /chociaż sam nie wiem, czy chodzi mi o ból egzystencjonalny/). Pozdrawiam

Opublikowano

Tales uważał, że ziemia przypomina drewniany krąg, tudzież bęben unoszący się na wodzie. Aczkolwiek nasi jońscy praprzodkowie mieli pełne prawo do kreślenia dosyc naiwnych, komicznych teraz, dla nas, myśli. W tym wypadku to masło maślane zupełnie nie przekonuje. Męczące, zużyte już "krzyki ciszy", które wg autorskiego mniemania mają byc głębokie i zaskakujące, są nieznośne i wyblakłe.

Pozdrawiam.

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



witam

i proszę wybacz
że nie odpisywałam
ale wezwał mnie
na dywanik
obowiązek

i powiem w sekrecie
że gdy o bycie i niebycie rozważam
czuję taką wzniosłość
że inaczej o tym pisać
się nie odważę
i choć byt i niebyt to ja
to jakoś dziwnie się boję
że choć oswajam się
z nimi oswajam
to czy się wreszcie
oswoję

czy powiedziałam o sobie więcej
proszę
popatrz dookoła

teraz dzięki
pozdrawiam i do poczytania:)))


Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



witam

i proszę wybacz
że nie odpisywałam
ale wezwał mnie
na dywanik
obowiązek

i powiem w sekrecie
że gdy o bycie i niebycie rozważam
czuję taką wzniosłość
że inaczej o tym pisać
się nie odważę
i choć byt i niebyt to ja
to jakoś dziwnie się boję
że choć oswajam się
z nimi oswajam
to czy się wreszcie
oswoję

czy powiedziałam o sobie więcej
proszę
popatrz dookoła

teraz dzięki
pozdrawiam i do poczytania:)))


Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



witam

i proszę wybacz
że nie odpisywałam
ale wezwał mnie
na dywanik
obowiązek

i powiem w sekrecie
że gdy o bycie i niebycie rozważam
czuję taką wzniosłość
że inaczej o tym pisać
się nie odważę
i choć byt i niebyt to ja
to jakoś dziwnie się boję
że choć oswajam się
z nimi oswajam
to czy się wreszcie
oswoję

czy powiedziałam o sobie więcej
proszę
popatrz dookoła

teraz dzięki
pozdrawiam i do poczytania:)))



Muszę powiedzieć, że odpowiedź odpowiada mi (zadawala mnie) w pełni. Nawet jeśli słowem, to chyba w pełni nie można powiedzieć o sobie, już prędzej czynem, czy nawet samym gestem. Pozdrawiam.
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



dziękuję za spostrzeżenia
w 3 i 4 przetasuję słowa
a nawiasy lubię
podnoszą
głębię i sens
słów i myśli

miło
że pobyłeś ze mną
dzięki
pozdrawiam

[/quot

Rozumiem, znak firmowy;).
I "nierozwiązalnym"; przekora czy drobny lapsus?
Przypomniałaś mi pewną moją frazę:\

(...)i spaceruję w noc zimną
na deszczu listopadową
pomiędzy chlebem poranka
a modlitwą wieczerzy
i drżę bo noc zbliża się
noc nieubłagana
bieży
Cieplutkie.
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



dziękuję za spostrzeżenia
w 3 i 4 przetasuję słowa
a nawiasy lubię
podnoszą
głębię i sens
słów i myśli

miło
że pobyłeś ze mną
dzięki
pozdrawiam

[/quot

Rozumiem, znak firmowy;).
I "nierozwiązalnym"; przekora czy drobny lapsus?
Przypomniałaś mi pewną moją frazę:\

(...)i spaceruję w noc zimną
na deszczu listopadową
pomiędzy chlebem poranka
a modlitwą wieczerzy
i drżę bo noc zbliża się
noc nieubłagana
bieży
Cieplutkie.



nierozwiązalnym - to fakt

a twoja fraza piękna

za wszystko dzięki
i pozdrawiam cieplutko:)
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Mariusz

dzięki za budujące słowa i plusik:)

wiem że muszę doszlifować ten wiersz
ale powstawał tak z marszu na żywo
w warsztacie - gdy utwór nie całkiem gotowy
(możesz to wszystko tam zobaczyć) - taki swoisty brudnopis:)
było to dla mnie niepowtarzalne i niesamowite przeżycie
nigdy przedtem czegoś podobnego nie przeżyłam -
pokonywać wierszem samą siebie...
cudowne

cieszę się że mogę tutaj i w tym momencie
podzielić się z kimś nie tylko moimi wierszami
ale też tym co czuję przy okazji poezji poza poezją

pozdrawiam serdecznie i do poczytania:)))
Opublikowano

tak się rezonuje na korytarzu w Akademiku a gdy się to zapisuje to robi się potop od nadmiaru wody - bo treść jest hasłowa czyli pozorna;
krzyk rozpaczy nic tu nie zmieni - ale pokorne milczenie zawsze może uratować twarz;

Mleczko narysował kiedyś Syzyfa wlokącego swój głaz pod górkę i podpisał monolog Syzyfa: "robota może głupawa ale pewna bo na lata"...(!)
na taki błysk warto poczekać...


J.S

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Witam serdecznie

zawsze odpisuję wszystkim - tak mnie wychowano
tobie też dziękuję że do mnie zajrzałeś -
poczytałeś oceniłeś poświęciłeś czas i uwagę dla mnie -
to jest wspaniałe i ważne:)

a Syzyf i Mleczko narozrabiali kiedyś i to nieżle
i teraz jeszcze ta alka dokłada
jakby kamień nie był zwykłym kamieniem
tyko...
może kamień to jakaś niezwykła czekolada:)))

a czy znasz się na żartach:)
wiem
na pewno
więc zapraszam do "żartów natury" -
tam możesz jeszcze porozmawiać ze mną:)

dziękuję bardzo
ciepło pozdrawiam - alka :)

Opublikowano

Wiersz refleksyjny, dotyczący spraw egzystencjalnych,
co stawia jako problem do wyjścia w kierunku rozważań filozoficznych na temat bytu, ludzkiej egzystencji.
Ciekawa forma wiersza w sposób skondensowany sugeruje problemy filozoficzne.
Bardzo dobry wiersz - stawiam duży plus
Pozdrawiam :)

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Witam :)

tak...
dla mnie byt i niebyt to jedno -
jest jak studnia bez dna
albo raczej jak fascynująca filozofia
ciągle nie rozwiązana
nie skończona
nie wyczerpana
i nie zaspokojona
bo nigdy nie nasycona

bardzo ale to bardzo dziękuję
za wszystkie słowa
i pozdrawiam serdecznie - alka:)
  • 4 miesiące temu...
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



podpisuję się pod Wijem, z całym szacunkiem......hmmm.......a może ja spróbuję pochodzić po śladach twoich.....
,,
może to krzyk i cisza
krzyk z rozpaczy zmarł
teraz go nikt nie usłyszy
cisza, oszczędna
cierpliwa, jej widmo czasami
odpręża, czasami dobija

bo to czym byt mógłby być
lub niebyt nie-być
nieistniejący paradoks
to jeszcze nie dziś

może to taniec
zmierzchu ze świtem
gdzie taniec to życie
świtem naiwne radości mgnienie
co trwa aż po zmierzch,
ostatnie promienie

może to walka
z wewnęrznym skupieniem
woli o cień
gdy ja wolę cień
światło jest tylko optycznym złudzeniem
,,

trochę nieporadnie, ale próbowałem, pozdrawiam






Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • odchodzę tam gdzie odchodzi się trudno obarczony ciężarem dusz ze mną nad drugim życiem płacze kot tamta droga prowadzi donikąd dlaczego echa wczorajszych łez zabierają bezchmurny sens są policzone krzykiem mają żyć wiele a ja jestem jeden na harmonijce z marzeń gram melodię nieśmiało o tym życiu które stracił biedny kot teraz przeżyje jeszcze siedem mruczy na drodze prostej jestem tym kotem machającym dziewięcioma życiami i trzecie się zaczyna a kot we mnie chce iść na szczyt to ja byłem nieszczęsnym kotem między wersy z drzewa strof spadłem miauczałem długo życie tracąc co z tego że nie żyję odrodzę się znów wybierając życie od nowa a cierpienie w piasku zakopię
    • Rum z Jankiem... kto wie... kto wie... skoro służy... :)
    • @Berenika97 A wolność taka nie jest? A jest przecież w konstytucji. Co do przyjemności może to i racja nie bardzo, piękno jest może zbyt subiektywne, ale komfort to podstawa absolutna podstawa dobrej egzystencji. Bardziej nawet niż wolność. Od komfortu sumienia, przez komfort światopoglądowy, przez komfort dobrych relacji aż nawet po komfort finansowy. Napisałem o tym tutaj, dawno już opowiadanie, ale go nie skończyłem. W planach mam piosenkę komfortową :))
    • @Berenika97 Są różne opinie na temat. Ja to nazywam determinizmem wyboru. Owszem z własnej woli wybierasz, masz przed sobą całe ciągi wyborów. Tylko że te wybory są bardzo często, najczęściej nieprecyzyjne. Nie do końca wiesz co wybierasz. To tak jak wybór studiów. Coś wiesz, coś kołacze, ale młody jesteś i nie wiesz jaki zawód cię tam po latach czeka. Wybierasz partnera. Ale nie bardzo wiesz jaki on jest tak naprawdę i nie wiesz do końca co to małżeństwo i jak ty w tym będziesz funkcjonować, bo nie masz nawet skąd to wiedzieć. I szereg innych tego typu wyborów. Decydujesz się na zakup, coś tam sprawdzasz, oczywiście, wybierasz więc kupujesz, ale nie zawsze i nie do końca wiesz co tak naprawdę.  A ponieważ te wybory właśnie takie są, a nie inne, Twoje życie skłania się nawet ku determinizmowi. Tak ja odbieram te realia, choć też może wolałbym żeby było inaczej :))
    • Chciałbym by każdy był szczęśliwy nie czuł trudnych chwil   By obok zawsze była nadzieja nie smutek który uwalnia łzy   Pragnę by człowiek nie bał się cieni by zawsze miło śnił    
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...