Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Ocean

Grandson
 Udostępnij

Rekomendowane odpowiedzi

Grandson

Grandson

Opublikowano
  • Autor
Opublikowano

Drążąc jeszcze te przestrzenie
I szukając wciąż przystani
Życie płynie mi tęsknieniem
Gdzieś w nieznane oceany

U stóp twoich siebie złożę
Na najdalsze fal wołanie
Wlejesz we mnie ciche może
Swym spojrzeniem - oceanie

Sylwester_Lasota

Sylwester_Lasota

Opublikowano
Opublikowano


Drążąc jeszcze te przestrzenie => jakie przestrzenie, wygląda na nic nie wnoszący zapełniacz.
I szukając wciąż przystani => tu jak wyżej, chociaż można się już jakiegoś sensu dopatrzyć.
Życie płynie mi tęsknieniem => tu naprawdę zaczyna się wiersz :)
Gdzieś w nieznane oceany

U stóp twoich siebie złożę
Na najdalsze fal wołanie
Wlejesz we mnie ciche może
Swym spojrzeniem - oceanie

cała reszta, ogólny pomysł jak i wykonanie, mi się podoba, więc jeśli zrobisz coś z tym początkiem, to wiersz dostanie ode mnie plusa :)
pozdrawiam :)

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się
 Udostępnij
Tematy


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • wierszyki
      Gołębie

      Przez wierszyki · Opublikowano

      Tylko staruszka, która się garbi albo na laskach mocno się trzyma, wypatrzy ciebie — głodny gołąbku, który przyszłości większej juz nie masz. Natrętne stadko rozrzuci kwestę, w garnuszku przecież zabrakło wody... Gdy się podziała gdzieś atencjuszka w ludzkim skupisku, dawnej ślebody.    
    • Roma
      lirycznie

      Przez Roma · Opublikowano

      liryczniejemy pomiędzy sklepowymi alejkami promieniami słońca a kroplami ulewnego deszczu   liryczniejemy przedwiośniem w ogrodach Pawlikowskiej-Jasnorzewskiej   przed zimą pod kocem w mimozy liryczniejemy   bo nasze dni to wersy do poskładania w poemat epicki jak Mahabharata i bezczelnie czuły         strofami mija nam czas gdy tak sobie liryczniejemy   bo słowa są wszystkim co mamy (to przecież wiersz)   gdy słowa są wszystkim co mamy (to przecież wiesz)        
    • wierszyki
      Prośba

      Przez wierszyki · Opublikowano

      Interpunkcyjnie także pięknie. Pzdr :-)
    • Andrzej P. Zajączkowski
      Sara Teasdale - Koronowana (Crowned)

      Przez Andrzej P. Zajączkowski · Opublikowano

      Noszę koronę niewidzialną, przeźroczystą I własnymi drogami chodzę miłościwie, Odkąd w swym sercu mnie koronowałeś tkliwie Swoją miłością pół płomienną i pół czystą; I jak blisko może przejść przebrana królowa, Przez targowisko między nędzarzy tłumem, Płacząc ze współczucia, lecz skrywając dumę, Ja swoją chwałę wśród lęku zazdrości chowam. Ma korona ukrytą słodyczą zostanie Ranek i wieczór modlitwą chronioną wiernie, A kiedy przyjdziesz, by mi koronę odebrać, Nie będę płakać, prosić słowami ni żebrać, Lecz uklęknę przed tobą, mój królu i panie I na zawsze przebiję moje czoło cierniem.   I Sara: I wear a crown invisible and clear, And go my lifted royal way apart Since you have crowned me softly in your heart With love that is half ardent, half austere; And as a queen disguised might pass anear The bitter crowd that barters in a mart, Veiling her pride while tears of pity start, I hide my glory thru a jealous fear. My crown shall stay a sweet and secret thing Kept pure with prayer at evensong and morn, And when you come to take it from my head, I shall not weep, nor will a word be said, But I shall kneel before you, oh my king, And bind my brow forever with a thorn.
    • Alicja_Wysocka
      Limajno

      Przez Alicja_Wysocka · Opublikowano

      @Annna2Muzyka jak balsam, pasuje do wiersza, a wiersz do niej :) Nawet skowronka w trelach słyszę.

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...