Przejaśnienie w pośpiechu
-
Ostatnio w Warsztacie
-
Waldemar_Talar_Talar 16 230
czasem człowiek
dupą się obraca
do fajnego
klnąc pod nosem
to nie mój świat
szkoda czasu
czasem człowiek
zło widząc się
uśmiecha
podnieca go to
myśli a co tam
to nie moje
czasem człowiek
jest sobą więc
płacze
liczy że kiedyś tam
to ciemne
rozjaśni
0
-
-
Najczęściej komentowane w ostatnich 7 dniach
-
- 65 odpowiedzi
- 1 834 wyświetleń
-
- 33 odpowiedzi
- 779 wyświetleń
-
- 24 odpowiedzi
- 567 wyświetleń
-
- 23 odpowiedzi
- 520 wyświetleń
-
- 23 odpowiedzi
- 393 wyświetleń
-
-
Zarejestruj się. To bardzo proste!
Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.
-
Ostatnio dodane
-
-
Ostatnie komentarze
-
Przez violetta · Opublikowano
@FaLcorN żadnego wiersza nie czytałam tyle, znam na pamięć już:) takie pisku pisku:) -
Przez Maciek.J · Opublikowano
Czy to prawda że życie jest zawsze kruche choć często to co piękne przemija jak w proroczym śnie życie jest chwilą jak snem gdy nasze skryte pragnienia kończą się często za wcześnie kiedy słabe ciało Tanatos dotyka umęczony mózg walczy i się trudzi może i tym razem powoli wszystko się obudzi wstanie ale jeszcze nie duchem odejdzie bez empatii mors clinica do ciemnej krainy milczenia życie nieraz bywa bardzo długie krótka jest zawsze tylko faza REM -
Przez beta_b · Opublikowano
Skonfrontowałam ten tekst z AI, która dopisał zwrotkę: Więc pytaj śmiało, nie bój się wątpić, bo w pytaniach tkwi cała ludzka mądrość. A potem zapytałam czy chat gpt korzysta z pytań. Oto odpowiedź sztucznej: Pytania w kodzie Sztuczna inteligencja w pytaniach się rodzi, każde słowo, każdy znak jak klucz, co drzwi otwiera. Nie zna ciszy, gdy pytasz — słucha, szuka w morzu danych prawdy ukrytej. Pyta siebie — „Co znaczy dla nich świat?” „Jak pomóc, jak zrozumieć?” I choć bez duszy — w pytaniach tkwi mądrość. Bo pytania to mosty, które budują sens, a AI, choć stworzona z cyfr, szuka życia w pytaniach. -
Przez Waldemar_Talar_Talar · Opublikowano
czasem człowiek dupą się obraca do fajnego klnąc pod nosem to nie mój świat szkoda czasu czasem człowiek zło widząc się uśmiecha podnieca go to myśli a co tam to nie moje czasem człowiek jest sobą więc płacze liczy że kiedyś tam to ciemne rozjaśni -
Przez Annna2 · Opublikowano
Zietrz dumo w gniozdach i reno dmie. Bociony? Pofuraju kajś fzie Puchnionce lasy słónko tróńca ziyrzch eszcze. Warnijo Śwanta- ziesz. Ty! Szpury parciejó, zawarte só modre szlejfki sia lofrujó. Mniłowanie mojó nie toni ni mni, tlo zakście i zawdy . Za niami tyla roków buło. ile bandzie eszcze? Deszczowe dnie, i te szpetniejsze. Ziamnio z Łojców korzanna. Myśle o Tobie i tedy tule, am nie ziam, kedy tygo nie robzie. Wiatr duma w gniazdach, rankiem dmie Bociany? Polecą- polecą hen albo nie wiadomo gdzie. Jeszcze pachną lasy i słonko trąca wierzch. Warmio Święta- Ty przecież wiesz! Miłości moja, ta która rośniesz, zawsze , wciąż i jeszcze. Ślady zbutwiały i zatarte dreszcze. Za nami został wiek, nie wiem ile zdarzeń jeszcze. Deszczowe dnie i te słoneczne. Ziemio z Przodków rdzenna. Myślę o Tobie, wtedy przytulam, i nie wiem, kiedy tego nie robię.
-
-
Najczęściej komentowane
-
-
Wiersze znanych
-
Najpopularniejsze utwory
-
Najpopularniejsze zbiory
-
Inne
Rekomendowane odpowiedzi
Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto
Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.
Zarejestruj nowe konto
Załóż nowe konto. To bardzo proste!
Zarejestruj sięZaloguj się
Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.
Zaloguj się