Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

słuchając Słowa co ciałem się stało
i pośród ludzi do śmierci mieszkało
wątpili kto zdoła naukom sprostać
wzniosła bowiem była dla nich ich postać

co niemożliwe dla słabych jest ludzi
możliwe wszelako bywa dla Boga
On w usiłujących siły wzbudzi
dlatego pewnie stąpa takich noga

wejść więc usiłuj ową ciasną bramą
którą się kończy wąska droga życia
za nią spotkasz doskonałość samą
usynowienie do wiecznego życia

Opublikowano

Niewątpliwie

Dobrze jest wierzyć w Boga
- demony też wierzą i drżą,
wzbiera w nich bowiem trwoga,
gdyż od tej pory o Nim łżą.

By lepszym być od demonów,
wierząc w Boga wierz Jemu
nie żałuj także pokłonów
Bogu Miłości Jedynemu.

Kanwą tego, co dla mnie niewątpliwe, jest
z listu Jakuba pochodzący taki tekst:

Wierzysz, że jest jeden Bóg? Czynisz bardzo dobrze. Jednakże i demony wierzą, a dygoczą.(...) Abraham uwierzył Jehowie i poczytano mu to za prawość i został nazwany >przyjacielem Jehowy

Opublikowano

Wiara to naturalny temat, ale tym którzy są jej świadomi i ją pielęgnują. Trudno natomiast mówić o czymkolwiek przy braku wiedzy i samoświadomości oraz dbałości (pieczołowitości) o to. W przepiękne wypowiedzi tyczące się wiary i jej przejawów obfituje właśnie list Jakuba i list ap. Pawła do Hebrajczyków... Polecam uważnej i wzruszającej lekturze poprzedzonej prośbą o ich zrozumienie...

  • 2 tygodnie później...
Opublikowano

Wiersz pełen wiary człowieka poszukującego
człowieka mijającego na ulicy, zamyślonego w autobusie

ja też poszukuję i dobrze czuję się w ramionach Stwórcy

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Maciek.J Maćku, hejter ma przyjemność w czynieniu przykrości, obrażaniu, więc dla mnie jest to rodzaj sadyzmu. Sadyzm to przecież to samo. Pozdrawiam
    • Pewien dziennikarz młody pisał o celebrytkach reportaż. Zagadnął jedną z nich: – Z czego jesteś znana? Ta rzekła mu z dumą: – Byłam żoną aktora, teraz jestem rozwiedziona. Opowiadam o kiecce, co ma „Diora” na metce. Jestem znana z „lajfu” swego i… elitarnego ego. – A wiesz – pyta publicysta – kim był Seneka? – Seneka? Nie znam człowieka! – Twierdził, że wprawdzie lansu prawo nie zakazuje, lecz u mądrych ludzi wstyd głupotę hamuje.  
    • @Annna2 Bardzo poetycki język, piękny obraz przyrody. Szczególnie podoba mi się sposób, w jaki łączysz konkretne obrazy z abstrakcyjnymi pojęciami - "łąkom strofy poprzewijam, zaceruję srebra" to bardzo oryginalne połączenie. Można to odczytać, że pisanie wierszy to rodzaj naprawiania, uzupełniania świata słowami. A "słowa, w snach co się wełnią" - super! Wiersz ma w sobie coś z jesiennej zadumy, ale też akceptacji przemijania. Niezwykle klimatyczny wiersz - przepiękny.
    • pragnę czegokolwiek   - czyżby rozpaczliwe wołanie   samemu ze sobą jest mi nudno a jeszcze z  chmurami i słońcem chociaż tu przyszedł dzionek cudny z sierpniem już nie gorącym   nauczyć się cieszyć każdą chwilą nawet gdy morzy cię sen żyj aby wszystkim było miło i naucz się carpe diem :))
    • @Maciek.JWiersz - gorzka ironia, krytyczny obraz współczesności, pełnej fałszu i moralnego upadku. Pesymistyczny, ale prawda wyjdzie na jaw. Bardzo zastanawiający!. 
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...