Paw głupoty

[lucjan1949 bieniecki]

Paw głupoty

Uschły kwiaty w wazoniku,
Kolor spłynął w puch.
Zgasły świece na świeczniku.
Odszedł w przestrzeń duch.

Umkły bardzo ważne sprawy.
A zajęły miejsce sto.
Szare wcisły bez obawy.
Niosąc z sobą zło.

Dano strzały i łuk dano.
Wrogom spłacić dług.
Dawnym słowem napisano.
Aby strzelił Bóg.

Ciągną furę chude szkapy.
Tłustych pełen wóz.
Rzucą za to im ochłapy.
Jak dla stadka kóz.

Chociaż ciągle w nas swawoli.
Panie Boże spraw.
Niechaj więcej nie niewoli.
Nas głupoty paw.

Józef Bieniecki

[Rihtik Stempelek]

Z całą powagą i namaszczeniem: AMEN (tj. niechby zdechło to pawisko co wie wszystko)

[Agnieszka K]

Głupota , jak i mądrość - istnieje od zawsze ;-) Karą to czy nagrodą dla nas? Trudno osądzić. Jeden Bóg zna intencje naszych serc i potrafi rozsądzić , cóż dla każdego z nas słuszniejsze - głupota czy mądrość.
Jedno i drugie swawoli w nas po trosze i wymyka się spod kontroli w najmniej pożądanych sytuacjach ;-)
Pozdrawiam