Recepta

[Jacek_P.]

Weź szczyptę melancholii,
dodaj garstkę tęsknoty,
perłę ze smutku kolii,
nadziei promyk złoty.

Do tego wmieszaj szum wiatru,
co gna po górskim szczycie,
nić narciarskiego śladu,
pośpieszne serca bicie,
jeziora przestrzeń szeroką...

Odetchnij teraz głęboko,
z księżyca wykutym garnuszkiem
zaczerpnij i wypij duszkiem!

[Agnes]

hm jeśli to sprawdzona recepta, to bym się chętnie pokusila, tylko czy pomaga na wszechogarniający smutek??

czytało sie miło i przyjemnie


pozdrawiam

Agnes

[Jacek_P.]

Pomaga, pomaga, tylko, pamiętaj - duszkiem! No i jak najczęściej.
Dziękuję! pozdrawiam
Ja:)

[pan_ktotam]

dobrze mi się czytało - tak... specyficznie ująłeś recepturę...
pozdrawiam.