... smutny wiersz (nieznajomemu)

[LadyC]

kiedy ktoś umiera
pęcznieje w mojej głowie

ubiera się w nieznane kształty
stroi we mnie tysiące strun
ciekawskich
a dziś jeszcze za lekkich na żal

kiedy ktoś umiera
budzi się we mnie
człowiek
mknie przeze mnie cieniem nienazwanym
dziwnie odległy ból

prawie nie mój

[Mithotyn]

smutny - wcale...................refleksyjny również

"mojej
mnie
mnie
mnie
mój"

....................za gęsto i ogólnie jałowo

[LadyC]

Jałowo mówisz?
hmm ... no comment zatem ;))

[Stefan_Rewiński]

Ciekawie, Lady. Pzdr. Znajomy.

[LadyC]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Znajomy? OK
Pozdrawiam
Znajoma
:))

[henryk_bukowski]

...piękny wiersz...o ulotności chwili...kiedy człowiek który żył gdzieś tam z boku...nagle wraz z odejściem...staje się ważnym "gościem"...naszych myśli:)...a być może..."rodzi się"...lub "trwa"...w naszej pamięci;)-pozdrawiam z Vegas...i trzy plusy stawiam Henryk:)

[LadyC]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Bardzo mi miło, Henryku
Pozdrawiam z południa :)

[Sylwester_Lasota]

byłem, czytałem i tylko obecność zaznaczam.

pozdrawiam

[LadyC]

strasznie mi przykro
że tak bezowocnie ... cóż począć ... cóż?