Amore sacro, dyptyk

[Rafał_Leniar]

[u]Amore sacro. Religione sacro[/u]

Spojrzy na oboje Syn umiłowany,
przybliży ich twarze wplatając w monidło,
potem poprowadzi przed kraniec wezbrany,
by włoskie madonny przycięły im skrzydło.

Nie będzie aniołów z galaktyką w dłoniach,
ani eremitów w drewnianych sandałach,
czy fauny edeńskiej ukrytej we florach,
wszystko przeszło ścieżką ostrą tak, jak pałasz;

koniec także ostry, głownia obosieczna,
inaczej tam znaczy waga ich zaślubin,
przysięga zawarta nie jest zawsze wieczna

i taką niewieczną rozdzieli cherubin,
by nie weszło żadne z nich, niby konkubin
w jeden dom niebiański trochę jak w dwa piekła.


[u]Amore sacro. Religione profano[/u]

Bogini ich muśnie dziewiczym jedwabiem,
nasyci sił‚ami nim wstanie poranek,
gdy bę™dą… płynęli snu dł‚ugim korabiem,
aż dzień„ nie nadejdzie. Bóg. Syn i kochanek.

Dni przeżyją… dzikie, mnogie w archetypy,
na wzór zapomnianej, zamierzchłej legendy,
w okiełznaniu losu pomogą… im ryty,
w amokach ukoi woń świeżej lawendy.

Takie życie trudów żadnych nie poskąpi,
ale i dobrodziejstw swoich nie zatopi,
przez co w nich przezorność taka się utwierdzi,

że postawią lekkie, lecz rozważne kroki;
choć gdzie w końcu dojdą nie jest łatwo stwierdzić,
gdyż przed nimi tylko dwie odmienne śmierci.

[Rafał_Leniar]

[youtube]wxhbg2gvPlk[/youtube]

Muzyczny dodatek.

[Rafał_Leniar]

Dodam wariant drugiego utworu (której końcówka tak czy siak znajdzie się w poprzedniej wersji):


[u]Amore sacro. Religione profano[/u]

Zanim nie nadejdzie jej syn i kochanek,
muśnie ich bogini dziewiczym jedwabiem,
bo to noc pierwotna, z której przed zaraniem
dziejów tego świata zrodził się poranek.

Dni przeżyją dzikie, mnogie w archetypy,
snuć się będzie z wolna zamierzchła legenda,
którą im przekaże kapłan i gawędziarz
tajemnicze z nimi odprawiając ryty.

Takie życie trudów żadnych nie poskąpi,
ale i dobrodziejstw swoich nie zatopi,
przez co w nich przezorność taka się utwierdzi,

że postawią lekkie, lecz rozważne kroki;
choć gdzie w końcu dojdą nie jest łatwo stwierdzić,
gdyż przed nimi tylko dwie odmienne śmierci.