Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Nie zrani mnie słowo
telefon nie rozerwie myśli.
Nie ukąsi
w tężejącej suicie piasek.

Cukrowa wata na niebie
zieleń spija czas.
Lśniące nagością liście
pną się po stopniach ciszy
łaskotanej piórkiem
wyjętym z kieszeni
majowej łąki - skrajem
prowadzi mnie światło
i zapach chleba.
Dawno temu.

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...