TANIEC TORTUR

[Piotr Szafran]

płyną
płyną łzy dźwięczne
po srebrzystych
harfy strunach

legion akordeonów
dumnie wypina swe płuca
w mgławicy ciszy
lśnią wiolonczele

lecąca łza
uderza w biały
klawisz pianina
Twoja dłoń dotyka mojej
całujesz mnie
swoim spojrzeniem

podmuchy dźwięków
burzą Twe włosy
a zapach świeżości
trąca o struny

już pierwsze dźwięki
sfer niebieskich
Twoja stopa
odrywa się od ziemi...

i mocniej, łagodniej
i mocniej, a ciszej,
dalejże, tańczmy,
niech świat się kołysze!

niech serca biją
niech drżą harmonie
gdy tańczą miłością
splecione dłonie!

dalejże, śmiało,
całuj me usta
niech miód wypłynie,
niechaj w nie chlusta!

,,plastrem miodu kapiącym
są wargi Twoje"
otwórzże usta
i tańczmy oboje!

chłeptać będę z Ciebie,
wypiję miód cały!

opróżnię Cię!

na dnie tej baryłki,
gdzie serce spoczywa,
tam, pod tym miodem,
żółć wstrętna pływa!

tam schowałaś moją miłość
ona od bólu
już ropieje...

jak pies oblizuje
tłuszcz z kija
tak ja
wyliżę tę baryłkę
do dna samego!

ale tańczmy
tańcz ze mną!

dance me
dance me
TO THE END OF BILE!

[bazyl_prost]

czy to aby nie lekkomyślność?czy ta miłość zachwyci wszystko co żywe?