Jesień

[Gosia]

Piękna, różnobarwna dama
Otulona smutkiem
Przemoknięta łzami

Wędruje po cmentarzu
i gasi wszystkie światełka
Ona tak okrutnie odbiera nadzieje i uśmiech

[natalia]

Wędruje po cmentarzu
i gasi wszystkie światełka
Ona tak okrutnie odbiera nadzieje i uśmiech = po co to "ona"?

fakt, że gasi i odbiera...
nic więcej mnie tu nie zatrzymało, o jesieni wierszy chyba najwięcej napisano ze wszystkich pór roku (no i jeszcze o wiośnie :))

Gosiu no nie za ciekawie wyszedł ten wierszyk, choć bez błędów, a np przemoknięta łzami, jak dla mnie ładnie brzmi, obrazowo, jednak czekam na bardziej wyraziste, ten, lekko mdły, ginie w wśród tysięcy bliźniaczych...

Serdecznie pozdrawiam
Natalia