Zgłoś

na ostatnich sto wierszy osiemdziesiąt było o śmierci utknąłem w martwym punkcie   myślenie o śmierci osłabia refleks wzrok się niszczy od patrzenia w ciemność  na skrzyżowaniach autostrad   musisz wysiąść pod Aachen po prostu rok temu umarłeś mam lepsze rzeczy od dźwigania ciężaru twojej pamięci                      

Piękne przerzutnie, magiczny klimat, głębia a zabieg z puentą to już w ogóle... Majsterszyk! :))))  Oczarowanam całością :)    Ściskam :)   Deo

Piękny, melodyjny wiersz.  Pełen trafnych, oryginalnych i obrazowych metafor oraz dosłowności.  Przypomniał mi trochę klimatem mój wiersz pt. Przeprowadzka i Klechdę o moim domu (aczkolwiek z innych względów) Z. Ginczanki.    Pozdrawiam :)  D. 

Wyjątkowy, romantyczny erotyk.  To okno, to przejście w inny (czyiś) świat, w głębię,  a przynajmniej tak to widzę.  Pięknie.    Pozdrawiam    Deo

@Nata_Kruk Co do ostatniej zwrotki, to pierwotnie ona wyglądała tak:   a później możemy wspomnienie na czystym podkładzie zapisać albo na zawsze już wyrwać splamioną kartkę z zeszytu   I tutaj mogę faktycznie pomyśleć nad Twoimi propozycjami.  Ale wcześniejsze? Hmmm, nie wydaje mi się, żeby te "powtórzenia" były drażniące,  "wystarczy", wg mnie za bardzo wydłuża frazę.    Na brudno, jak najbardziej, ma drugie dno :) A co do smoły nocy, to Ci powiem - i tak, i nie :)  Jak zawsze przy przełamywaniu własnych granic - ekscytacji towarzyszą obawy :)  Dzięki za zatrzymanie się :)   Pozdrawiam :)    Deo   P.S.  Poza tym - no wiesz, to jednak na brudno, więc idealnie być nie musi ;p  @Domysły Monika Pięknie dziękuję :)    D.