w warsztacie

[Borys Silver]

aż prosiło się o porządki
kiedy samo_chodem rzuciła cześć co słychać

osłupiały wyrżnąłem głową w klapę od silnika
i przez moment zapomniałem że mam język w gębie

brudny nieogolony cały w smarze
i drelichach po samą zarośniętą klatę
ale obciach a ona

pachnąco wyszlifowana jak bogini z żurnala mody
uśmiechała się tylko zalotnie

ile czasu jej nie widziałem nie wiem
ale kto by to liczył
nie zapomniałem
cześć rzuciłem krótko a co ty tu

przechodziłam przypadkiem
i jestem

kurwa pomyślałem
jakim przypadkiem przecież mieszkasz
sto pięćdziesiąt kilosów od tego mojego smrodu

to miło palnąłem spod czapki
wejdziesz
i otworzyłem drzwi auta które właśnie skończyłem pieścić

teraz ty przemknęło przez myśli
i z głupim uśmieszkiem na zdziwionej facjacie
spojrzałem jej w oczy

na tylnym siedzeniu powiedziała tylko
piętnaście lat
tyle na to czekałam wariacie
chyba nie zapomniałeś jak to się robi

nie oponowałem a warsztat od tej pory
lśnił jak wtedy kiedy wyjeżdżała pierwszy raz