ponadczasowość rozwojowa

[Borys Silver]

w każdym prawie pamiętniku
mało prawdy dożo krzyku
a ja powiem skromnie nie zapomnij o mnie

pamiętasz te słowa
kreślone dziecięcymi kulfonami
by dać wyraz sympatiom
ukrytym za nie do końca jeszcze pojmownym

to było takie dziewicze
homo erektus miłości

z czasem ewoluowaliśmy
i światopogląd na uczucia ulegał zmianie
dojrzewały stygmaty smagane realiami trwania

zmieniał się stosunek
ten dosłowny i ten w przenośni
ale jedno pozostało

pragnienie
taj nieuchwytnej niewytłumaczalnej siły
która często wbrew rozsądkowi
nieustanie pchała marzenia w ramiona realizacji

a teraz i znowu i wciąż
szukasz tych słów zapisanych małą rączką za młodu
by będąc już homo sapiens świadomości
nadać wreszcie sens znaczeniu

pozwolisz więc
że wpiszę ci się jeszcze raz

w każdej prawie niepamięci
dużo złości mało chęci
a ja powiem skromnie zadzwoń wreszcie do mnie