Rozpuszczanie

[Bronisław Jaśmin]

umownie dzielimy się na przypływ i odpływ,
atak serca to zintensyfikowanie pisarskiej pracy organu,
gdy przy żebrach - to biurko, pisze listy: ciało, ciśnienie
przeobrażeń, pobłażliwe neurony.

zaprzęganie w krew jawi się wolną egzystencją
na zewnątrz, gdy komórki przyjmują niewolę -
na siebie, na kark własny z trwałym poświęceniem.

zaciągam się dniem dłużej od złotego zegarku,
spontanicznie wypluwającego godziny.
impulsy i bodźce z neuronów więdną i opadną

przedwcześnie, unikając jesiennego wzmożenia
czerwonawych wybuchów i zjawisk na drzewach.