Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

O księdzu B.

Liryczny_Łobuz
 Udostępnij

Rekomendowane odpowiedzi

Liryczny_Łobuz

Liryczny_Łobuz

Opublikowano
  • Autor
Opublikowano

"Roma locuta causa finita"
Ogłosił Kościół, i myśli - kwita

Ktoś z nich powiedział, że ksiądz B.
Ma więcej nie odzywać się.

I ksiądz posłuchał - wszak sługa boży,
Ale ja mogę swoje dołożyć.

To ksiądz co w sercu kłamstwa nie chowa
Więc Ty mu wybacz te szczere słowa

Bo przecież tylko, za Tobą, Panie
Powtórzył - "Niech się jasność stanie!"

Aby ten Jasny Prawdy Poranek
Wnet opromienił Polski Zaścianek!

Anna_Para

Anna_Para

Opublikowano
Opublikowano

Oj, zaścianek, zaścianek!

Mądrego można tu postawić do kąta, głupiemu się pozwala pleść i wyczyniać wszystko. Tajemnica feudalnego porządku w skostniałych strukturach. Wstyd.

A wierszyk zgrabny. Jak nie lubię publicystyki w poezji, tak tu się stawiam jako pierwsza w szeregu entuzjastów.

Cieplutko pozdrawiam,

Para:)

Liryczny_Łobuz

Liryczny_Łobuz

Opublikowano
  • Autor
Opublikowano

Dziękuję Ci Aniu - bo ja taki już jestem Łobuziak i czasem lubię skomentować coś innego niż tylko własne liryczne Ochy i Achy!
Stąd mój podwójny nick :))

A że my to średniowieczny Zaścianek Europy - ludzie na szczęście zrozumieli przy ostatnich wyborach.

Oby tak dalej - Pozdrawiam weekendowo - Marek

Zuzia Wiśniowa

Zuzia Wiśniowa

Opublikowano
Opublikowano

"...panny nieroztropne dokładnie obliczyły, ile im oleju w normalnych warunkach potrzeba i zaopatrzyły się w minimum konieczne. I zostały zaskoczone, bo sytuacja była odmienna od znanego im schematu." Ks. Adam Boniecki

Dziękuję za wiersz
Pozdrawiam!

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się
 Udostępnij
Tematy


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Berenika97
      Cisza pod skórą

      Przez Berenika97 · Opublikowano

      @NelaMocny przekaz, dużo emocji i piękny ostatni wers - o sensie bólu. Bardzo mi się podoba Twój wiersz. 
    • lena2_
      w pełni

      Przez lena2_ · Opublikowano

      @Relsom @Berenika97 @Roma Bardzo dziękuję za tak ciepłe komentarze:):)
    • Berenika97
      wiatr

      Przez Berenika97 · Opublikowano

      @MIROSŁAW C.Bardzo dziękuję! Wiatr, odwieczny hulaka.  Nie zna drzwi ani zaproszenia, Wpada zawsze bez pozdrowienia Raz poetą, raz psotnikiem, Głośnym jest osobnikiem! @Jacek_SuchowiczBardzo dziękuję!    Wiatr figlarz choć nie ma rąk uwodzi sukienki, pranie rozwiewa i nagle ... zwiewa.   @violettaŚmieszek i urwis jakich mało! Bardzo dziękuję!  @RomaBardzo dziękuję! Pachniało burzą i ogrodem, gdy zawitał ten urwis z ogromną energią, narozrabiał nieźle :) Pozdrawiam.   @Annna2Bardzo dziękuję!  @RelsomBardzo dziękuję!   Też go czuję, jakby niósł coś więcej niż powietrze — tchnienie siły, zapach wolności, puls natury. To niesamowite, jak potrafi poruszyć nie tylko firany, ale i duszę. @MigrenaBardzo dziękuję! @Migrena Cisza — Twoja ulubiona, a taka potężna. Nie potrzebuje krzyku, by poruszyć. Wystarczy jedno zdanie, jeden szept między wersami  i nagle w duszy robi się przestrzeń. To w niej dzieją się prawdziwe cuda.
    • Berenika97
      "odwrócona dekantacja"

      Przez Berenika97 · Opublikowano

      @Roma Ależ mnie zaskoczyłaś! :))) Nie spodziewałam się, że taka prosta czynność, jak wspólne czytanie wierszy, dostarczy tak pięknych słów. Mój luby był i jest pierwszym czytelnikiem tego, co napiszę. Już dawno zwolniłam go ze stanowiska recenzenta (był i jest kompletnie nieobiektywny!). Dlatego "męczę go" wierszami innych autorów, tych, których sama cenię.:)) Ale "jego męka" i moja przyjemność z czytania, połączyły się w fajną formę wspólnego spędzania czasu. I to tylko tyle. Natomiast cieszę się, że Ty się cieszysz jako autorka niebanalnego i nieoczywistego utworu, który wywołał tyle fantastycznych emocji. Pozdrawiam ps. To już nie pierwszy Twój wiersz, który wspólnie podziwialiśmy. Mój małżonek najbardziej zapamiętał "a niech mnie" , nawet powtarza teraz "kurde blaszka!" A ja zastanawiam się, czy nadał mi nowe imię - blaszka.
    • Witalisa
      cyt.

      Przez Witalisa · Opublikowano

      I nastała szaruga przyćmiona jak ból głowy dach dudni w deszczu strugach dnia jednakie połowy   Czas godziny przeżuwa skazany na ściskoszczęk kukułka się wykluwa a w głosie słychać obrzęk   To z wiersza: cóż po chlebie kiedy nie smarowany – w jednym wersie pisany ten cytat tam był – niebem  

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...