***(historie puchną na piętach,)

[Bronisław Jaśmin]

historie puchną na piętach, odwiercone przez pamięć;
obdzierane z po-ległych ksiąg, płóciennych opraw.
schody przychodzą po ciała, poruszają wieczór;
odświeżają nam ściany, ruchome od nocy.
czynni ludzie zazwyczaj zamykają oczy na światy czy światem,
który kładzie na wybielonych posadzkach,
kwitnący grzech w różach.

niektórzy noszą w sobie nieczynne aż do wynajęcia,
lub do odwołania.

w ujęciu trzech wymiarów sfotografowałem skrzydlate godziny.

podróżują choroby od ręki do ręki
i gdyby wzrok nie patrzył na moje popiersie,
już dawno bym odepchnął cielesności natłok.