Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

VIII edycja Portu Poetyckiego w Chorzowie 05.11.2011 godz. 16.00


Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano
Sztygarka ul. Piotra Skargi 34 Magazyn Ciekłego Powietrza

Już po raz VIII Chorzów stanie się miastem poetów. Impreza po raz drugi odbędzie się w Sztygarce, nieczynnej kopalni, chętnie udostępnianej na imprezy kulturalne. Pomieszczenia magazynu ciekłego powietrza zostały pięknie zaaranżowane. Surowa sala ze stolikami i sceną wyposażoną w kanapę, lampę i stolik z kwiatami zyskała nowy wygląd. Jest tu również: restauracja, kawiarnia, hotel, nieczynny szyb z iluminacją świetlną, który w nocy robi niesamowite wrażenie.

05 listopada zjadą się portowi goście ze wszystkich stron Polski. Od Szczecina przez Sopot, Gdańsk, Gorzów, Kalisz, Poznań, Kielce, Kraków, Kędzierzyn Koźle, Ostródę, Olkusz, Cieszyn, Warszawę, Łódź, Sosnowiec oraz nasi śląscy poeci z Katowic, Mikołowa, Gliwic, Czeladzi, Rudy Śląskiej, Tarnowskich Gór, Bytomia, Świętochłowic i Zabrza.

Na początek zaprezentują się goście główni; poeci z różnym stażem i dorobkiem :

Jan Baron ( Katowice),
Łukasz Gamrot (Katowice),
Barbara Gruszka – Zych ( Czeladź),
Roma Jegor ( Mikołów )
Izabela Wageman ( Kędzierzyn Koźle)


Po prezentacjach gości głównych przypomną się uczestnicy poprzednich edycji :

Beata Bigos, Marta Bociek, Grzegorz Derner, Hanna Dikta, Jacek Dudek, Zenon Dytko, Barbara Dziekańska, Dorota Jabłońska, Barbara Janas - Dudek, Izabela Fietkiewicz – Paszek, Bogumiła Jęcek, Marta Jurkowska, Michał Krzywak, Magda Krytkowska, Majka Łokaj, Katarzyna Macios, Sławomir Bohdan Matusz, Jan Mieńciuk, Marzena Orczyk – Wiczkowska, Mirosława Pajewska, Stanisław Pawłowicz, Danuta Perier – Berska , Joanna Proszowska – Starkowska, Marcin Rokosz, Teresa Rudowicz, Cezary Sikorski, Jacek Sojan Janina Szołtysek, Bartosz Wiczkowski, Gabriela Szubstarska, Włodzimierz Szymczewski, Krzysztof Tomanek, Natalia Zalesińska

Gwarantujemy Państwu niezwykłą atmosferę, piękne, klimatyczne wnętrza Sztygarski, poezję, przenikające obrazy Anny Dudek, których wystawa towarzyszyć będzie występom, a także oryginalną oprawę muzyczną oraz energetyzujący koncert zespołu z Tarnowskich Gór Toonel.

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Na tym opiera się przecież numerologia.
    • Ten wiersz ma zapewne jakiegoś adresata, na którym, jak widać, nie zrobił wrażenia. W związku z tym wyruszył w świat w poszukiwaniu kogoś, kto ulituje się nad tą konającą duszą. Chodzi wśród ludzi jak ekshibicjonista, pokazuje swoje cierpienie, agonię, rozpacz - i dziwi się, że każdy odwraca wzrok z zażenowaniem lubi odsuwa się dyskretnie. Może lepiej byłoby zmienić perspektywę pisania, i w centrum umieścić świat, a nie siebie, to wtedy wiersz znajdzie punkty styczne z wrażliwością czytelnika, który też przecież ogląda i odczuwa ten sam świat. Ale może robi to  inaczej, i chętnie dowie się, co ma na ten temat do powiedzenia autor? Wtedy może i łatwiej znaleźć znajomych, przyjaciół...  
    • @Alicja_Wysocka Czymże jest płomień w Twojej wersji? Namiętnością? Czy może masz na myśli płomień czasu? Tak skróciłaś, że rozwidliłaś interpretację. Propozycja bardzo dobra, doceniam. PS. Trochę się gryzie z moją precyzyjną naturą.
    • Każdy kiedyś był młody i chciał wylatywać ponad poziomy. Z przeświadczeniem, że świat dzieli się na wtajemniczonych wieszczów i podłych, ograniczonych duchowo obcinaczy skrzydeł, którzy nigdy nie ogarną twórczej iluminacji. Wyobraźnia i wrażliwość to jest jedno skrzydło, na jakim frunie poezja, ale potrzebne jej jest jeszcze drugie -  język poetycki. Każdy tekst literacki (zasadniczo to każdy tekst) składa się z treści i formy.  Dojrzałe podejście do pisania polega na tym, że autor nie stara się skłócić treści z formą.  Można mieć wiele do przekazania światu, a forma powinna pełnić rolę służebną - czyli służyć do wyrażenia treści. Służyć, czyli nie zabijać, nie deformować, nie ośmieszać, nie lekceważyć. Sam traktuj swoje myśli i emocje z szacunkiem, a nie podawaj je czytelnikom w oprawie byle jakiej, rozmamłanej, koślawej, bo na to zwyczajnie nie zasługują.
    • Ja jestem dla ciebie zawsze, a gdzie dla mnie jesteś ty? Czemuż cię nie ma gdy wkraczają mgły? gdy wszystko milknie dookoła, a Ty wyraźnie słyszysz,  że moja dusza kona? czasem czuję się jak ćma, która jak głupia, ciągle do światła gna, myśli, że ją spotka coś miłego, że uchroni ją od złego, lecz to złudna nadzieja, w tych czasach ciężko znaleźć przyjaciela.
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...