Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

WERSJA 1
Kiedy stanę przed Tobą,
Nie będę się Ciebie bał,
Bo jesteś dobrocią – tam.

Stworzyłeś świat wspaniały,
By człowiek siedzibę miał,
A on niweczy go sam.

Gdzie sens ukryłeś, Panie?
Zdejmij bielmo z naszych ócz,
Bo cóż się z nami stanie,
Gdy nic nie zostanie, prócz
Nas, karłów samolubnych
Kamiennego mrowiska
I wynalazków zgubnych.
Patrz! Nicość zewsząd tryska.
styczeń 2009

WERSJA 2
Kiedyś mnie nie będzie,
może wspomnień zaledwie ślad.
Gdy stanę przed Twym obliczem,
nie będę się Ciebie bać,
bo niosę z sobą prośbę,
byś znowu rozum ludziom dał.
Stworzyłeś świat wspaniały,
a człowiek niweczy go sam.
Ziemia to tylko przystanek
ciągle niszczony i szargany.
Gdzie sens i rozwaga?
Zrzuć bielmo z naszych ócz.
Niech Ziemia zostanie rajem
Patrz! Nicość zewsząd tryska.
sierpień 2011
WERSJA 3
jasne przestworza
może inaczej
czy wie to ktoś?
posłańcem jestem
prośbę zanoszę
niech kwitnie nam
nie w śmieci wszyty
nasz ziemski świat
sierpień 2011

Opublikowano

Mało jest tych z poczuciem winy. Wystarczy wejść do byle lasku.
Niegdyś uczono "głupich" zwyczajów przedwojennych. Pozostaw miejsce takim, jakie zastałeś
albo jakim chciałbys zastać.
Może to rzeczywiście nie jest temat wart kilku słów?

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...