Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

przez całe swe dzieciństwo
byłem skazany na koszmar
powtarzany każdego ranka
zwierzył mi się ktoś kto nie
nawiedził swej matki i ojca

koszmar który mnie straszył
że jak nie pójdę na melinę
po butelczynę w której oboje
odnajdywali sens to na pewno
nigdy nie urosnę nawet we śnie

więc dlatego spełniałem ich
obłudne życzenia które miały
wyzwolić mnie od paskudnego
dzieciństwa które śmierdziało
wódą i papierosowym dymem

ja chciałem mu coś powiedzieć
lecz poczuwszy alkohol i dym
powstrzymałem się od wykładu
który miał zmienić jego pogląd
na nienawiść która mnie a nie
jego bardziej zabolała

wracając do domu myślałem
czy ten ktoś miał rację czy nie
że tak nienawidził tych którzy
popsuli mu dzieciństwo oraz
dorosłość o której tak marzył

Opublikowano

dzieciństwo może ktoś zepsuć. dorosłość psujemy sobie sami,
również uważam, że bliżej prozy. mimo smutnego tematu, który znany mi z autopsji, nie wzrusza. irytuje. czytałam wielokrotnie. przekaz niespójny. dotyczy peela, kogoś kto się zwierzył, czy rozdwojenie jaźni?
pozdrawiam:)

Opublikowano

pomysł na taki nieoczekiwany opis i prawdziwy dobry Waldku
ale stylistyka siada a raczej leży śpi i chrapie / ciężko się czyta po prostu /

treść przedobrzona za dużo opisu za dużo dopełnień/ tym razem tekst jest za suchy /

pomysł tak realizacja nie /

t

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Annna2 @Annna2   to jest niezwykłe ! Z taką łatwością rozrywasz teks na strzępy żeby wydobyć jego  esencję i przesłanie autora. Robisz to z mistrzowskim wdziękiem. Z analizy Twoich komentarzy widzę, że piszesz jedynie cząstkę z tego co widzisz i odbierasz. Myślę, że to z powodu Twojej elegancji rozumu. Jesteś genialna.   Co do mojego utworu. Napisałem jego dalszy ciąg. "Kronika nowego Boga". Z nowymi elementami dzisiejszego świata. Ale z samej istoty niepowtarzalności naszego istnienia to proza bardziej sf.   Aniu. Dziękuję pięknie :)       @huzarc lubię Twoje komentarze. Są "mięsite" i zawsze z głębokim rozumieniem tekstu. To pięknie świadczy o Twojej inteligencji. Podziwiam ! Dzięki wielkie za koment. :) @tie-break   no pewnie, że całe szczęście :) Ale tak naprawdę to nie ma na świecie człowieka który wie co wydarzy się "jutro". Jesteśmy już tacy "mądrzy" ale tego co się wydarzy nie mie nikt. dziękuję, że zajrzałeś :) dziękuję za koment.
    • @Migrena Trudny wiersz jak dla mnie.  Ale powiem Ci jak rozumiem - Bój nie zniszczy świata, stworzył ziemię na wieki, raczej zniszczy tych, którzy niszczą ziemię - coś jak właściciel wywali złych lokatorów. Nie lajkuję, bo nie trafia do mnie, ale byłam, czytałam  :)
    • @Annna2 To piękny, subtelny hołd dla muzyki, która ocala to, czego nie potrafi ocalić historia.
    • @Migrena Całe szczęście, że to tylko wiersz. Bardzo skoncentrowany na człowieku, aż za bardzo. Ale tak sobie myślę, że Bóg chyba nie zniszczy świata tylko ze względu na zepsutą, grzeszną ludzkość. Świat, to przecież o wiele więcej, i jest w nim przestrzeń także i na piękno. Poza tym, cóż my wiemy o świecie, skoro dane nam zostało poznać, zasiedlić i zagospodarować tylko jedną maleńką cząsteczkę dryfującą w kosmosie?  
    • @Annna2   Aniu. Wiersz jest cudowną  prawdziwą poezją, bo nie opowiada wprost, lecz sugeruje, sklejając historyczne fakty,  cytaty i emocje w spójną, hipnotyczną całość.   Piękny liryczny język, świadczy o Twojej głębokiej wrażliwości i maestrii. Jestem zachwycony tą wizją.    
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...