Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

przypadkiem
częściej spotykam go
po nocach przenika snuje się jak natręt

stuka kuśtyka zrośnięta z ciałem proteza
pęka w słojach szczerzą się rozwarstwienia
poświatą w głowie rozpościera się w sufit

nad ranem
znikają ostrza
skrzypiąca podłoga

budzi

nad ranem uśmiech
zanika w podwórzu kobieta
rozwiesiła pościel w pokrzywach
bose stopy
jak co dzień

Opublikowano

sory HAYQ ale bym wyrzucił: "w głowie z wypastowanej podłogi" i może tą pościel "rozwiesiła"...
tak sobie pomyślałem że powszednia bieda to trudny temat do napisania. tu się udało, chociaż trzeba się wgryźć. fajna jest ta solidarność z beznogim: "nad ranem uśmiech zanika" - tak sobie czytam.
pozdrawiam.

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Podłogi były dwie, więc beż żalu, z „rozwieszaniem” też masz rację już zmienione. Głowy jednak nie wywalę, bo jest mi tu jednak trochę potrzebna :)
Dzięki za czytanie i techniczne uwagi, przydały się.
Pozdrowienia.
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Chociaż inny to trochę obraz, to z Twoim stwierdzeniem, Jacku, zgadzam się w 100%. :)
Może kursywa ciut podpowie, ale wina oczywiście jest moja, skoro taki odczyt.
Dzięki za wizytę.
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


niemal bingo, a najważniejsze, że złapałaś sedno Emm. Pięknie dziękuję za wnikliwość, bo już brałem pod uwagę poszukiwania nowego hobby ;)
Pozdrowienia.
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Prawdę mówiąc mnie też się to przeobrazowanie nie podoba, nie znalazłem jednak nic lepszego
żeby się znaleźć w konkretnej sytuacji.
Ale rozumiem, można to zawsze inaczej napisać. Cenię szczerość, dzięki Elu.
Pozdrowienia
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Proteza nad ranem - wyczerpana :?
Ostatnia, to jakby inny kadr, ale niestety wciąż z tego samego filmu.
Ale dobre i to. Też tak czasem mam :)
Dzięki Doroto za czytanie.
Również serdecznie.
Opublikowano

nie widzę czemu służą te spacje w wierszu /
i w pierwszej części zmieniłbym lekko szyk /


częściej przypadkiem spotykam go
po nocach przenika snuje się jak natręt


no i


stuka kuśtyka > dosyć głęboki zabieg dołączenia do siebie implantu starzenia się i poddania rehabilitacji mentalnej która boli tak odbieram / bardzo ciekawe

pęka w słojach szczerzą się rozwarstwienia
poświatą w głowie rozpościera się w sufit _
_ te dwa wersy jakoś mi nie grają hm zbyt wyszukane jakbyś albo nie wiedział co dodać do protezy albo dodałeś już bo nie miałeś pomysłu /


i drugie powtórzenie nad ranem zamieniłbym na /poranny uśmiech albo nawet ranny co zaostrzyłoby apetyt



/


bardzo spójny mimo wszystko - uspójniłbym

miałeś lepsze ale wiesz o tym (chyba) :)

wersja zupełnie hipotetyczna i po prostu z sentymentu do własnego odczytywania /



częściej przypadkiem spotykam go
po nocach snuje się jak natręt
stuka kuśtyka zrośnięta z ciałem proteza
pęka między słojami zużycie

rozstępy coraz szersze
w głowie rozpościera się bezsenny sufit

nad ranem znikają ostrza
skrzypiąca podłoga budzi ranny uśmiech
zanika w podwórzu kobieta
rozwiesiła pościel w pokrzywach
bose stopy

jak co dzień
silniej odczuwam siebie



tak czy inaczej zainteresował głównie przez tę protezę :)

t

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Mówisz o spacjach, czy eterach? :)
No wiesz, gdybym to napisał ciurkiem ciężko by było, poza tym tak czytam. Przyjmijmy, że to kropki, przecinki albo przerzutnie

a wziąłeś pod uwagę tytuł, bo też jest częścią wiersza, czyli:
Nad ranem, przypadkiem, częściej spotykam go po nocach. Przenika, snuje się jak natręt (…)


ciepło :)

myślę, że wiedziałem jednak, sufit bywa czasem pierwszym i ostatnim planem, przyjaznym i znienawidzonym widokiem, na który nie ma się wpływu. Taki zimny drań :)


wracając do tytułu – to już trzecie i daję słowo, naprawdę celowe. Ogólnie, nie lubię powtórzeń, jeśli nie mają racji bytu, albo można je zastąpić. Czyli takich, wpakowanych np. przez nieuwagę, lub z braku dobrego synonimu.
Ale jeśli u mnie nie widać po co są – mea pulpa :)


Sorry Tomaszu, ale Twoja wersja nieco mi zubaża mój zamysł. Np. „budzi” ( to m.in dotyczy enterów) – u mnie jest pomostem między 3 i 4 strofą. Do 3-ciej to Jego serial, a 4-ta, to już opowieść o Niej.
Puenta miała sugerować, że oboje przeżywają, równie mocno. Różnica to tylko fizys i psyche.

Dziękuję za wnikliwe czytanie i analizę, no i własną wersję.
Co do lepszych – moich :) Miłe słowa, dzięki. Ale właściwie nie wiem. Staram się różnie do tego podejść. Może tutaj zbyt skrótowo, za dużo przerzutni, zbyt wiele znaczeń, a przez to niezrozumiale?
Pozdrawiam.
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


ciężko, z tym, że jemu to już raczej lotto, ona musi się z tym borykać. Chyba nie w tym rzecz Bolesławie. Ona nawet tych pokrzyw już nie czuje, bo to żaden ból.
Dzięki, pozdrawiam.

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @violetta moje też:)
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      Psuje konsystencję, rozplata ręce zwrotek.
    • @Annna2Bardzo dziękuję! Rozumiem Cię! :)  @infeliaBardzo dziękuję! A co na to inni domownicy? :))  @violettaBardzo dziękuję!  Być może. :)  @Marek.zak1 Bardzo dziękuję za te słowa!   Uważam, że zaistniałam na Ziemi przez przypadek. W rodzinie opowiada się, że mój brat, który urodził się 30 września, jak dowiedział się w szkole, że ciąża trwa 9 miesięcy - wpadł tego dnia do domu i krzyknął do mamy: "A ja wiem, kiedy mnie robiliście".  To było 1 stycznia!  A później , przez kolejne dni drążył temat - a gdyby to było 2 stycznia? Wóczas by ciebie nie było , tylko  podobny chłopiec, a może dziewczynka - słyszał w odpowiedzi. A gdyby mama nie spotkała taty? A gdyby  .....   i tak dalej. Ostatecznie uznał, że miał farta, bo ten drugi chłopak ani dziewczyna nie zaistnieli, tylko on miał takie szczęście.  No i tu jest jeszcze sprawa gramatyki.  Jesteśmy przypadkiem , więc możemy świat "deklinować" - zmieniać jego formę, nadawać mu różne znaczenia w zależności od kontekstu, perspektywy.  Pozdrawiam :)))  
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

        A1: początek, » o ą e « trzy jądra sylabiczne b: szczerze, » e e « A2: oknem. » o  e « — Uważam ,że warto dodać 'noc oknem', bo mamy wtedy pełny rym asonansowy » o o e « a: przynoszę, » y o ę « masz trzy jądra sylabiczne b : wiem, że »ie e « A1:  początek, » o ą e « masz trzy jądra sylabiczne —  masz częściowy asonans a; gorące, » o  ą e « trzy jądra sylabiczne b:  lśnienie, » ie ie « A2: oknem. » o  e « dwa jądra sylabiczne — rym częściowo  asonansowy a: połączę; » o ą e « trzy jądra sylabiczne b: będę » ę  ę « A1: początek, » o ą e « —  rymy asonansowe   a: dłonie » o  ie « Dwa jądra sylabiczne b:  serce; » e  e « A2: oknem. » o  e « to samo tu — rymy asonansowe a: spokojnie, » o o e « trzy jądra sylabiczne b: lękiem. » ę  ie « A1: początek, » o ą e « trzy jądra sylabiczne A2: oknem. » o  e « dwa jądra sylabiczne   ___________________________________________________________   Vilanella jest, ok! Rymy mogą być mieszane i wcale nie muszą być jednakowe, jednak dla poprawy samej estetyki warto zdecydować, jakie rymy powinny być : rymy 'b'  w  tej formie są ok, natomiast rymy A1 A2 a — rymy asonansowe i  częściowo asonansowe.   Pozdrawiam
    • córuś dajże Bóg niej byś dożyła dwóch pacierzów tak rzekła matka która niezdarnie zezuwała chodaki i szła po klepisku niczem ten pański wyrobek szybiny ino ino z razu patrzeć jak wymłóci wiater oszklone fronty powyrywa mech poutykany w szczelinach a krowie łajno misternie upstrzone w poły dech wytarmoci pierutnie zimno wziarło się we światy szarpiąc olsze pokurczone gniąc świerki oropiałe płaczące żywicą tam hen w topieli chmur lękliwym skrzekiem umyknęło ptactwo kolebała bym ja cię kolebała kaj ten wietrzyk do cna świerujący a ty ino dziecino zlękniona nie zamykaj mi łocków modrących piastowała ja bym cię córuchno po społu z tym chmurzyskiem i borem szumiawym wymościła z pierzucha posłanko byle byś mi do cna nie zamrzała    
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...