-
Ostatnio w Warsztacie
-
Konrad Koper 3 983
Świat jest zły, lichy.
Nucę piosenkę
cudowną, złotą.
Na jasnych stronach
notuję twórczo.
Nie zbawię świata
ale zrozumiem…
Okaże także
przyjaźń, empatię.
Braknie poetów
silnych, światowych.
0
-
-
Najczęściej komentowane w ostatnich 7 dniach
-
- 38 odpowiedzi
- 759 wyświetleń
-
- 30 odpowiedzi
- 340 wyświetleń
-
- 30 odpowiedzi
- 320 wyświetleń
-
pochwała głupoty (tekst na zamówienie) 1 2
Przez Alicja_Wysocka, w Wiersze gotowe - publikuj swoje utwory
- 30 odpowiedzi
- 432 wyświetleń
-
- 26 odpowiedzi
- 303 wyświetleń
-
-
Zarejestruj się. To bardzo proste!
Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.
-
Ostatnio dodane
-
-
Ostatnie komentarze
-
Przez Naram-sin · Opublikowano
Chcesz pokazać w wierszu emocje, to spróbuj ich nie zagłuszać. 1) Unikaj dłużyzn, bo to nieprawda, że emocje potrzebują wylewności. 2) Jeśli są to Twoje pierwsze kroki w pisaniu poetyckim to zapewne rymowanie nie jest Twoją mocną stroną, więc nie rymuj. To nie jest tak, że dobrą poezję robią 'rymy'. Nieumiejętne posługiwanie się nimi, w połączeniu z brakiem rytmu, który poprowadziłby czytelnika płynnie przez tekst, dyskwalifikują wiersz na wstępie. Źle napisanego utworu nie da się uratować, bo całkowicie odwracasz uwagę odbiorcy od tego, co zamierzałeś przekazać. 3) Nie wykładaj przysłowiowej kawy na ławę, bo wtedy wiersz nudzi i irytuje. Większość czytelników podchodzi egoistycznie do lektury i bardziej interesuje ich sposób przekazania treści niż wypłakiwanie się w strofki. Wiersz jest przede wszystkim obrazem, tylko że namalowanym słowami. Znajdź obraz, który najlepiej oddaje to, co czujesz, np. jakieś skojarzenie. Odwołuj się do konkretnych sytuacji i pokaż je realistycznie, bez dramatyzowania. Niech przemówią same za siebie. 4) I jeszcze jedno - język. To jest Twoje tworzywo. Musisz próbować wychodzić poza jego zwykłą funkcję komunikowania. W tekście powyżej, pomimo jego objętości i silnego nasycenia uczuciami, w zasadzie jest tylko jeden fragment stricte poetycki: Twoje dłonie, gładkie jak tafla tej rzeki, na którą patrzyliśmy (...) Funkcja poetycka języka to - najprościej mówiąc - takie jego użycie, aby zaskoczyć czytelnika niebanalnym przedstawieniem w sposób artystyczny, przetworzony, jakiejś treści w dziele literackim. Umiejętne wykorzystanie potencjału języka plus oryginalność w obrazowaniu i niezanudzanie czytelnika tworzą oprawę, w której emocje nabierają szlachetnego blasku. -
Przez Deonix_ · Opublikowano
Ooo, proszę, wiersz biologiczny :)) Lubię :) Początkowe skojarzenie - genotyp, sedno, nadawane przez naturę kontra fenotyp - cechy genotypu ujawniane w zależności (choć nie do końca) od środowiska, otoczki. A psychologicznie owo "sedno" kojarzy mi się z podświadomością. Pozdrawiam :) Deo -
Przez Omagamoga · Opublikowano
O'mag - a moga , a go maga mo sem se mag games mes sy kokot to kok ys -
Przez Deonix_ · Opublikowano
szary kamień z raną wyrzutek układu planet niesie z sobą zimne poznanie ciemnie głębie tajnie i tabu lecz transformuje żal smutek apatię w nowe piękne i żywe jeśli tylko go przyjąć -
Przez Wiesław J.K. · Opublikowano
Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.
@Rafael Marius Stworzenie-Annunaki. @violetta Pierwszą matką raczej tak, ale pierwszą żoną Adama była Lilith.
-
-
Najczęściej komentowane
-
-
Wiersze znanych
-
Najpopularniejsze utwory
-
Najpopularniejsze zbiory
-
Inne
Rekomendowane odpowiedzi
Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto
Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.
Zarejestruj nowe konto
Załóż nowe konto. To bardzo proste!
Zarejestruj sięZaloguj się
Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.
Zaloguj się