Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Jesteś czarnym aniołem z popiołu.
Na chmurze z którego sypią się iskry przemijania.
Ty umrzesz, przestaniesz istnieć!
Wiatr za chwilę całą Cię rozdmucha,
Na moje zawołanie rozpęta się zawierucha,
Rozszarpie Cię Ty chamska maro bez ducha!
Wpadniesz w czeluść tam gdzie płomień bucha.
Niech Cię szatan weźmie w szpony nędzna pani!
Lub zgiń pod najazdem szatana husarii.
Bo zasługujesz na śmierć w męczarni.
Wietrze Mój przyjacielu drogi,
Wiej potężnie, niech pierzchnie chmura czarna,
Pełna trwogi, żalu, wspomnień bezkarna.
Póki istnieję spalę wszystkie myśli w sobie.
Nie dożyjesz dnia kiedy powiem Tobie,
Że jesteś nikim, zwykłą popiołu chmarą.
Udręczony umysł wydobrzeje,
Dusza szlachetna, umęczona ociupinę poboleje,
Przyjaciel Lucyfer uspokaja, ktoś mnie dostrzeże,
I będę dalej istniał!
Żył pełną piersią, oddychał bajkowo,
Gdy przypomnisz o mnie,
Pamiętaj inspiracjo marna,
Że jestem jak demon i Czekanie na sławę Edwarda Elgara!

Opublikowano

Na tyle na ile mogę postaram się Ci pomóc.
Na plus:
- Dobrze że zacząłeś pisać.
- Wkładasz w to swoje emocje. Być może pisanie stanie się w przyszłości twoją pasją.

Co bym ulepszył:
- Patos to nienajlepszy pomysł na początek twórczości. To tak jabyś próbował unieść pianino zanim poćwiczyłeś na 2kg ciężarkach. Zmierz się z jakimś bardziej przyziemnym i zwyczajnym tematem.
- Wiersz można by podzielić na strofy.
- Mógłbyś się zdecydować czy rymujesz czy piszesz na biało.
- Jeśli rymujesz to dobrze byłoby przeczytać o rytmie, rymach itp. rzeczach.
- Mógłbyś wspomóc emocje myśleniem. Dodać jakąś kompozycje.
- W poezji ważna jest zwięzłość. Wiele twoich wersów mówi ciągle to samo. To wszystko można by skrócić.

Opublikowano

Podobno największe sukcesy humaniści uzyskują w późniejszym wieku. Nie wiem jak z poziomem mistrzowskim ale myślę, że poziom średnio dobry jest w zasięgu.

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @KOBIETA Tobie - Szczęśliwego Nowego Roku, Dziewczyno! Bądź wolna, bądź szybka i nigdy ale to nigdy się nie zmieniaj. No i - oczywiście - mam nadzieję, że to nieprzemyślana decyzja i jeszcze wrócisz kręcić nami - facetami - tak jak tylko Ty potrafisz!
    • śpiewy szepty rozmowy radość płacz i śmiechy jak poblaski odbicia z tej strony jeziora gdzie ton żaden nie cichnie lecz migoce świeci i zdaje się nie gasnąć nigdy nie mieć końca   niczym w tyglu pasiece gdzie wściekła wre praca a treść nikła przemienia się w jazgot i syki w którym jedno się w drugie stapia przeistacza dyszy dudni bulgoce i gorejąc kipi   wieczorem kiedy słucham odległej twej mowy spokojny choć zmęczony od dnia wrzawy wrzasku słyszę szum w którym ginie wołanie i spowiedź i ten syk sunącego nieuchronnie piasku
    • @Simon Tracy Dziękuję

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

    • @Lenore Grey Piękny i co najważniejsze dla mnie... mocno modernistyczny wiersz o miłości.  
    • bławatek chce śmiać się dorzecznie tu dźwięcznie tu tudzież grzecznie a kaczeńce nie chcą się kłaniać tu miłość się musi doganiać bratek zaś kocha się zawzięcie do rąk oczywiście pnięciem a Lilie są słodkie niczym miód ożywcze jak to cud jeszcze te Konwalie chcą sobie śpiewać miałczeć i ciepłem dogrzewać jeszcze i róże wołają się na wskroś chcą sobie pachnieć dostrzegać niby coś a Tulipany nie chcą tej nagany za swój byt wybrany zaś Krokusy są złotem przykryte swym żółtym bytem a ten pan co złapał Jelenia szuka kwiatów od korzenia szuka miłości i radości aby się w cieple nosić z wdzięczności bo rodzi się moc dojrzewania taka to ludzka słoneczna mania bo rodzi się duża cierpka moc miłosna jak stokroć z stu proc i jeszcze stokrotka onieśmiela płatkiem zboża się wybiela jeszcze jej futerko zakochało wielki uśmiech darowało
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...