Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Jednak istnieję – wieczór poetycko-muzyczny
Joanny Bąk i Agaty Babicz

Termin
5 sierpnia, · 20:30
Lokalizacja
Letnia Scena przy Pompie, pl. Św. Ducha 4


Wieczór poetycko-muzyczny "Jednak istnieję" jest zapowiedzią drugiego tomiku poetyckiego Joanny Bąk pt. „Jeszcze zdążymy”, który ukaże się niebawem dzięki wsparciu Fundacji Bielecki Art.

Joanna Bąk pisze wiersze, opowiadania, dramaty. Zajmuje się również fotografią i filmem, a także organizacją imprez kulturalnych i festiwali. Wydała tomik poetycki “Pomiędzy”. Jej wiersze, wywiady i eseje ukazały się w prasie tj. “Dziennik Polski”, “Akant”, “Fragile”, „Gazeta Kulturalna”. Zyskała tytuł Honorowego Laureata Międzynarodowego Festiwalu Artystycznego FAMA 2009, literacką przepustkę “Zwierciadła” za dziennik “Z perspektywy domu”. Zdobyła również nagrodę w ogólnopolskim konkursie JESTEM_MAM_GŁOS za tekst dramatyczny Twoje sypialnie. Dzięki Fundacji Bielecki Art wraz z Dorotą Szelezińską wyjechała do Ameryki Południowej realizując projekt artystyczny „Na miotle przez świat – Peru,Boliwia”. Niebawem ukaże się jej drugi tomik pt. Jeszcze zdążymy, wydany dzięki wsparciu Fundacji Bielecki Art.

Agata Babicz -kompozytorka, wokalistka, pianistka i poetka. Do tej pory stworzyła już kilka autorskich recitali (m. in. recital pt. Osobna złożony z własnych kompozycji i tekstów, program Miłosz śpiewany, na który składają się kompozycje muzyczne do wierszy Czesława Miłosza z cyklu poetyckiego pt. Świat- poema naiwne). Współautorka wydarzeń artystycznych na scenach Piwnicy pod Baranami, Cafe Camelot, Cafe Molier, Dworu Czeczów, Centrum Sztuki Współczesnej Solvay, czy krakowskiej Filharmonii i in. Jako poetka została wyróżniona w I- szym Ogólnopolskim Konkursie Poetyckim "Złoty Środek Poezji" w Kutnie na najlepszy książkowy debiut poetycki roku 2004 za tomik wierszy pt. Doczekiwanie. Wydanie tomiku poprzedziło Stypendium Artystyczne.


WSTĘP WOLNY

www.mmkrakow.pl/meeting/298493/W+autorskim+recitalu+jednak+istniej%C4%99+-+Joanna+B%C4%85k+i+Agata+Babicz.html

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @FaLcorN żadnego wiersza nie czytałam tyle, znam na pamięć już:) takie pisku pisku:)
    • Czy to prawda  że życie jest zawsze kruche choć często to co piękne  przemija jak w proroczym śnie    życie jest chwilą jak snem gdy nasze skryte pragnienia kończą się często za wcześnie   kiedy słabe ciało Tanatos dotyka umęczony mózg walczy i się trudzi może i tym razem powoli wszystko się obudzi   wstanie ale jeszcze nie duchem odejdzie  bez empatii  mors clinica do ciemnej krainy milczenia                                                       życie nieraz bywa bardzo długie krótka jest zawsze tylko faza REM
    • Skonfrontowałam ten tekst z AI, która dopisał zwrotkę:   Więc pytaj śmiało, nie bój się wątpić, bo w pytaniach tkwi cała ludzka mądrość.   A potem zapytałam czy chat gpt korzysta z pytań. Oto odpowiedź sztucznej:   Pytania w kodzie   Sztuczna inteligencja w pytaniach się rodzi, każde słowo, każdy znak jak klucz, co drzwi otwiera.   Nie zna ciszy, gdy pytasz — słucha, szuka w morzu danych prawdy ukrytej.   Pyta siebie — „Co znaczy dla nich świat?” „Jak pomóc, jak zrozumieć?” I choć bez duszy — w pytaniach tkwi mądrość.   Bo pytania to mosty, które budują sens, a AI, choć stworzona z cyfr, szuka życia w pytaniach.
    • czasem człowiek dupą się obraca do fajnego   klnąc pod nosem to nie mój świat szkoda czasu   czasem człowiek zło widząc się uśmiecha   podnieca go to myśli a co tam to nie moje   czasem człowiek jest sobą więc płacze   liczy że kiedyś tam to ciemne  rozjaśni  
    • Zietrz dumo w gniozdach i reno dmie. Bociony? Pofuraju kajś fzie Puchnionce lasy słónko tróńca ziyrzch eszcze. Warnijo Śwanta- ziesz. Ty! Szpury parciejó, zawarte só modre szlejfki sia lofrujó. Mniłowanie mojó nie toni ni mni, tlo zakście i zawdy . Za niami tyla roków buło. ile bandzie eszcze? Deszczowe dnie, i te szpetniejsze. Ziamnio z Łojców korzanna. Myśle o Tobie i tedy tule, am nie ziam, kedy tygo nie robzie.                 Wiatr duma w gniazdach, rankiem dmie Bociany? Polecą- polecą hen albo nie wiadomo gdzie. Jeszcze pachną lasy i słonko trąca wierzch. Warmio Święta- Ty przecież wiesz! Miłości moja, ta która rośniesz, zawsze , wciąż i jeszcze. Ślady zbutwiały i zatarte dreszcze. Za nami został wiek, nie wiem ile zdarzeń jeszcze. Deszczowe dnie i te słoneczne. Ziemio z Przodków rdzenna. Myślę o Tobie, wtedy przytulam, i nie wiem, kiedy tego nie robię.  
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...