(Mieszkam...)

[MOrman]

***

Mieszkam w domu gwiazd
na waleta
bez meldunku

Kiedy potrzebują
wyjść w niebo
otwieram im okna

wzbierają wtedy pyłem
ciągną swój błysk ospale
nie stroją się długo

czekam na nie pokornie
przytwierdzona do
niestałej ziemi

kiedy leżą już zmęczone
w łóżkach
oddzieliwszy się
od ciemnego kosmosu
żałuję siebie

przylepiam dłonie do framug
między czernią a czernią
nie świecą w domu

jestem wiecznie bliska
stygnącego jądra wodoru
przecież
mieszkam w domu gwiazd
na waleta i bez meldunku